To już chyba nie moja rewolucja, przestaję już cokolwiek rozumieć, i chyba nie o to chodziło. Na przykładzie "ciałopozytywności" - kiedyś lansowano nierealny wzorzec bycia szczupłym co doprowadzało ludzi, głównie kobiety, do depresji i śmierci, a teraz zadośćuczenienie dla tych "przy kości". Nic tylko być wdzięcznym tym szczupłym, że wreszcie przyznali im prawo do istnienia, że można się paść przed telewizorem i niczego już od siebie nie wymagać. Zastanawiam się co potem - "pozytywny fat shaming"?

Tak, tak się porobiło, że balans się gdzieś zagubił, a najlepsze postulaty i idee doprowadza się do absurdu. Pozdrawiam.

O, to to.
W niektórych europejskich krajach zaczynają już obowiązywać rozmaite zakazy (walka z tzw. "mową nienawiści"). Orwell ze swoim pojęciem "myślozbrodni" mógłby inżynierom współczesnej nowomowy buty czyścić.
Mam wrażenie, że nie ma czegoś bardziej sprzecznego z wolnością, niż narzucana przez opresyjny aparat pseudotolerancja. I jeśli gwarantem tej opresji staje się prawo państwowe, to nie poruszamy się już tylko na niwie ideologii czy przekonań.
Jedno wykluczenie zwalcza się innym.
A, jako że granice języka są granicami świata, to i nasza rzeczywistość zaczyna się przekształcać w sen szaleńca.

Pozdrawiam,
The Meanest Cat.

Powiązana z Woke Culture, poprawnością polityczną, i ogólnym przeczuleniem wszystkich na wszystko, nowomową, nowymi słowami na stare zjawiska, tak by kogoś nie urazić, np. słowo "ciałopozytywność". Sprawiło cuda - ludzie do niedawna otyli uznali, że są piękni i nie muszą nic robić. Z tego ucieszyli się producenci niezdrowego taniego jedzenia. Nie jest to problem estetyczny, ale zdrowotny, a ciałopozytywność uniemożliwia powiedzenie komuś - może zadbaj o siebie, bo to już niebezpieczne dla twojego zdrowia. Ale podobno już się wycofują z ciałopozytywności bo statystyki śmiertelności i chorób okazały się bezlitosne.

To trzeba wiedzieć co to jest Cancel Culture, albo kultura unieważniania.

Misterze Dunal, nie unieważniaj, tylko dopracuj, bo nie wiem, o co lotto.