ja bym się pozbyła rymu który się stworzył między kowbojami i toitoiami
ciekawe spojrzenie, ale rozpieściłeś i w zasadzie chciałabym czegoś więcej niż puenty

Tetu, Gudmundur - dziękuję za komentarze. Cieszę się, że w takiej wersji przypadł Wam do gustu. Pozdrawiam

Przyczółek

Napis na siatce mówi: wstęp
surowo wzbroniony. Zbroją teren
pod przyczółek mostu. Sam jestem

nieuzbrojony, drewniany łuk i strzały
dawno temu zawiesiłem na ścianie.
Oprócz mnie, ani żywej duszy, nie licząc
Manitou – koparki wśród pryzm ziemi,

zwałów tłucznia. Obok dwa toi toie,
niebiescy kowboje. Przez chwilę patrzę
w lustro rzeki. Za jakiś czas rozbiją je filary.
Za jakiś czas przejdę suchą stopą
na drugi brzeg w miejscu zastrzeżonym

dla wiatru, wędrownych ptaków, duchów,
mitologicznych stworzeń.

_________________________-
Ta wersja i tylko ta!

Pozdrawiam

Bardzo przemawia do mnie wersyfikacja z podziałem na strofy, którą zaprezentowałaś w komentarzu Irro.
To jest świetne! Pozdrawiam.

David, Cat - bardzo dziękuję, sprawiliście mi dużą radość tymi komentarzami. Pozdrawiam

Po podzieleniu tekstu na wersy brzmi naprawdę znakomicie.
Lubię cię czytać. I niezmiennie jestem pod wrażeniem umiejętności doszukiwania się poezji tam, gdzie mało kto ją dostrzega. Nie siląc się na wydumaną metaforykę wydobywasz drugie, trzecie i czwarte dno z pozornie zwykłych, nudnych, prozaicznych elementów rzeczywistości. (hi hi, dokładnie umiesz się wstrzelić w moją definicję dobrej poezji...)

Pozdrawiam,
The Meanest Cat.

...mnie się również podoba: wiersz płynie z narracją konsekwentnie do pointy

_co do wersyfikacji - tu na pewno każdy będzie chciał widzieć co innego ...się nie wypowiem

pozdrawiam

Przyczółek

Napis na siatce mówi: wstęp
surowo wzbroniony. Zbroją teren
pod przyczółek mostu. Sam jestem

nieuzbrojony, drewniany łuk i strzały
dawno temu zawiesiłem na ścianie.
Oprócz mnie, ani żywej duszy, nie licząc
Manitou – koparki wśród pryzm ziemi,

zwałów tłucznia. Obok dwa toi toie,
niebiescy kowboje. Przez chwilę patrzę
w lustro rzeki. Za jakiś czas rozbiją je filary.
Za jakiś czas przejdę suchą stopą
na drugi brzeg w miejscu zastrzeżonym

dla wiatru, wędrownych ptaków, duchów,
mitologicznych stworzeń.

Marek, dziękuję! Teraz próbuję tak, ale na pewno wrócę do wersyfikacji. Pozdrówka

Podoba mi się bardzo. Tylko wprowadź wersyfikację, bo nie będzie można wydrukować.