*-ale nikt nie powinien demolować życia i nie powinien brać pierwowzoru porządku prawnego z buszu

Marek tak szczerzę Francji już dawno nie ma i nie chce tu pisać zbyt dużo bo wszelkie info jest w necie
liczy się dobra bajera -i to nie ważne jest gdy masz wykształcenie -dyskurs i obrane cechy to Afryka -i nie jestem rasistą -ale nikt nie powinien demolować życia i porządku prawnego z buszu

Dzięki Januszu za słowa otuchy. Pozdrawiam Francję

czytalem na FB na nie -rodzaj retrospekcji i irracjonalizm - każdy gubi się jeśli nie potrafi dostrzec co umarło i w jaki sposób poprawodzonę są frazy albo fazy ))"-wspomnienia poprzednich dekad -każdy tęskni za tym co było i umarło, bo czas nie zmartwychstanie..Marek do ciemności to jeszcze daleko ,,jeszcze trochę zostalo do napisania-dobrego dnia i dla kota

Tacy czytelnicy, jak Ty, Kocie, to skarb. Upewniłaś mnie w pewnych przekazach (jeszcze panuję nad metaforyką) i zmobilizowałaś do poprawek. Text nadal żyje. Irro, dzięki za podobanie - chodziło mi właśnie o nadanie znaczenia chwili.

Dla mnie pięknie uchwyciłeś moment zauroczenia światłem w tym wierszu. Bez zastrzeżeń. Zdrówka!

Mam mieszane uczucia, co do tych anafor. Bardziej akceptowalna jest dla mnie ta oparta na "widziałem", może dlatego, że koncentruje się wokół namacalnych obrazów.

"ołowiane chwile na wschodzie" ---> wojna?

Wiersz całościowo wydaje mi się przeniknięty niepokojem, cieniem jakiegoś zbliżającego się kataklizmu (wojna atomowa? ---> "groza cząstek elementarnych").

"łapczywe wdechy sosną wydechy brzozą" ---? to jest bardzo dobre.

Tytułowa "złota godzina" - to jednocześnie zachód słońca, choć odnoszę wrażenie, że uchwycone w kadrze piękno może być ostatnią stopklatką przed tym, co nastąpi. ("nie wiedziałem, że ciemność może błyszczeć"). W końcu grzyb atomowy też pięknie wygląda (nie wiem, czemu się do mnie przyczepiło to skojarzenie).

W puencie - udane powiązanie archetypu alchemika z blaskiem ostatnich promieni słońca.
Błyszcząca ciemność też brzmi trochę magicznie, trochę jak coś z fizyki jądrowej....

Mam jedną propozycję/wizję wyrzucenia czegoś, co chyba faktycznie, jak zauważył David przez fau, ociera się o kicz.

"(...) widziałem w obiektywie dzień odchodzący za cyferblat
nie wiedziałem, że oset może być fotogeniczny"

---> bez tego złota i oczarowania...

Pozdrawiam,
The Meanest Cat.

Dzięki za wskazanie, Mith

...mnie się tylko tyle:


"(...) czekam na efekt przemiany w złoto
dostrzegam dzień odchodzący za cyferblat
(...) może być fotogeniczny"


- i tak

Powtórzenia jako środek poetyckiego przekazu - tutaj pasowały mi do tematyki. Dzięki, Davidzie, za opinię - mimo, że nie pochlebna, cenię ją jednako. Po prostu w różnych miejscach zbieram opinie i każda jest wskazówką. Pozdrawiam