Wasze pomysły podobają mi się ;) Przykrojony matematycznie ma ładną talię mentalną ;) W pierwszym rzucie wyobraźni chciałem tylko połączyć szybkość zmieniających się pór dnia z położeniem geograficznym. Dalsze machinacje w materii wiersza nie zostały przeze mnie podjęte ;) Może podziubam przy tym kiedyś.

p.s. Jeżeli statystyka nie kłamie, to wrócę z kolejnym wykwitem w styczniu 2025 ;)

Hej, to jest całkiem dobre, a dlaczego nie tak:

napełnia równik na mniejszej zębatce bieguna
ciężko pedałuje ciągnie wóz powoli
ociężała od gwiazd

Lekka odśrodkowym wirem napełnia równik ruchem gwiazd
Na mniejszej zębatce bieguna noc ciężko pedałuje
Ciągnie wóz powoli, ociężała od gwiazd

Najpierw ci pokażę, jeśli pozwolisz, ok?
Zapis matematyczny twojego wiersza:

2 + 4 + 2 +3 +2 +2 +1
1 +2 +3 + 3 + 1 +2 + 3
2 + 1 + 3, +4 +1 +1

__________________________________
Lekka odśrodkowym wirem
napełnia równik ruchem gwiazd
Na mniejszej zębatce bieguna
noc ciężko pedałuje Ciągnie
wóz powoli, ociężała od gwiazd

2 + 4 + 2 — (8)
3 + 2 + 2 +1 — (8)
1 +2 +3 +3 — (9)
1 + 3 , + 4 +1 +1 — (10)
___________________

Spróbuj matematycznie treść połączyć z fizyką i chemią!

Pozdrawiam

Rozumiem, że twój komentarz płynie z osobistego doświadczenia ale postaw się w mojej sytuacji. I co ja ma przed tak postawioną przez ciebie logiką zrobić? Zakopać się pod ziemię tylko dlatego, że nałożyłeś swoim wyobrażeniem na mnie jakieś zachowanie, którego we mnie według mnie nie ma? Jestem tutaj od 2020 roku i jeżeli nabyłem tym prawo do napisania o kimś swojego zdania to uważam, że wielu z komentujących też mna podobne poziomy ego co reszta piszących :)

Jeżeli kiedys będe sławniejszy to już teraz dostaniesz wgląd w mój proces twórczy. Słowa to dla mnie zabawki, uwielbiam materię słów, i odkrywam, raz za razem, ze znakomita wiekszośc ludzi nie ma siły, czasu, nie rezonuje w sposób podobny do mojego i stąd te nieporozumienia. Cieszmy się kombinatorycznościa zbioru liter i słów i nie wytykajmy sobie cech charatkeru :)

Komentarz autora (bądź co bądź poetycki) świadczy o samo zachwycie i pewności siebie... A tu jest pułapka.

Ach lata mijają, a uszczypliwość wciąż dojrzewa w beczkach widzę ;) Ja już jestem tak dalece za przejmowanie się krytyką, ze nawet 50 letnia whisky dojrzewająca w beczkach po jadzie wyciśniętych z włosów Meduzy nie robi na mnie wrażenia ;) Siatka rozumów jest tak różna, że szukanie obiektywnej wartości już mnie nie łechce jak dawniej. Cieszy mnie jedynie oryginalność wypowiedzi krytycznej ;) Także setke przed pisaniem komentarzy polecam, bo spragniony Prusowego/Wildeowego/Stendhalowego polotu :)

Panie Kolego, są to pierdolety. Podpieranie się Yeats'em to słaby zabieg. Proszę pisać coś od siebie, wypijając wcześniej setkę na podwyższenie skuteczności szarych komórek. Z niekłamaną życzliwością, Ja

hehe - jak to zdanie najsławniejsze, to nie żałuję, że nie zgłębiłam :)
nie wiem, kto tu jak często wkleja, bo też się mało udzielam, ale wakacje postanowiłam sobie ubarwić, umilić, więc jestem :P

William Butler Yeats "Drugie przyjście"
Wszystko w rozpadzie, w odśrodkowym wirze

Pierwsze zdanie, chyba najsławniejsze w jego twórczości. Od lat mi krąży w głowie :) Jak widzisz, umieszczam jeden wiersz na rok, także chwilowo we mnie tej iskry brak. Pozdrawiam chłodno, bo ciepło ;)

w 3 wersach 2 razy gwiazdy i noc, a to są desygnaty, które z aniołami i pustką i podobnymi im ograjkami można używać w sytuacji wyższej konieczności i w otoczeniu, w jakim nigdy lub prawie nigdy nie były

tytuł fajny, ale nie znam na tyle Yeatsa, aby jakąś intertekstualność dostrzec, chyba, że geograficznie istotnie południk jakiś człowiekowi oddali i tu podwaliny

może haiku sobie zrób z tych myśli?