To ,co koleżanka, Tetu już napisała o swobodzie, ja dodam, że sam ateizm nie jest niczym innym, jak cząstką
gnostycznego myślenia na temat wiary, która niestety został przejęta przez ' huj wie kogo '; bo tak nazywam dzisiejszą instancję — władająca wiarą, robiła ludziom wodę z mózgu, parą dziś wychodzi prawdą!!

Pozdrawiam

A mnie przekonał, choć wyraźnie zaznaczył się dysonans pomiędzy pierwszym wersem, a pierwszym ostatniej cząstki. To jest nawet ciekawe, bo charakteryzuje pewną niezależność, swobodę. Nawiązanie do religii, właściwie zestawienie jej, porównanie z mętnością słowa, mamieniem, w moim odczuciu jest warte uwagi. Puenta mocna, stanowcza, bezsprzeczna. Pozdrawiam.

Bardzo podoba mi się ta uwaga, w sensie tak, umiera.
Rozumiem, że chciałabyś czegoś innego. Ja wybrałem podsumowanie. Trzy strofy i trzy wersy na koniec. Tak, tak mówią, ateista umiera po śmierci, a wierzący żyje dalej ;)
Pozdrawiam i dzięki za ślad

3 wiersz dziś czytam i trzeci raz widzę pomysł
który umiera z powodu? no właśnie - pośpiechu?