Dagny!
Nie chodzi o tekst piosenki,
raczej o jej częstotliwość wybrzmiewania,
która była dodatkiem podczas pisania wiersza;
'w trakcie zespolenia się sfer — wewnętrznej i zewnętrznej — oka. Dwa światy tworzące jeden, ukazują prawdę jako formę nieruchomej, marmurowej rzeźby, która cały czas jest karmiona, zgadnij, przez co i przez kogo?'
Można zobaczyć wiele poprzez doświadczenia.
Też o tym wiersze już gotowe mam

'bo gdzie jest miejsce na rozpoznanie błędu? Zmianę kursu?'
'Nie przewalutują konta ani myśli, ani serca, tylko środek transakcją daje prowizja'

Co do zmian, które nastąpiły i w moich postrzeganie zmieniły poprzez wolitywne nastawienie mocy, jakie nie jest science fiction a doborem dwóch sił, z jednego warkocza emanuje;
między innymi tętniący bunt, o którym raczyłaś wspomnieć i rozwinęłaś nawet temat, poszerzając słowem 'kurtuazja' całość poddałem ścisłemu rekonesansowi jak tereny w środku przeze mnie badane; skoro zacząłem eksplorować początek, który brnął do końca i dotarł tam!
Nie ma mety, tylko kolejny początek rozumiesz... jeszcze żyjąc, czujesz, że masz poczucie obowiązku!
Które tak naprawdę, jest siłą napędową

Miłego wypoczynku!

… tekst piosenki, faktycznie jest deklaratywny : dziewczyna nie chce odczuwać strachu, bólu - a jednocześnie chce trwać w uczuciu, które ma związek z przeszłością - wiążąc z Twoim wierszem - sama wola otwiera nowe światy; ale niekoniecznie prawdy; bo gdzie jest miejsce na rozpoznanie błędu? Zmianę kursu? Przejrzenie na oczy, oszacowanie błędów, wyrządzonych szkód? Ona trwa… słowem matnia. Szczerze przyznam, że sama lubię zmiany; takie trwanie w uporczywościach, trudnościach, prędzej czy później rozsadzę aby toczyło się po „ mojemu”; cieszy mnie własna niezgoda na cudze scenariusze; cieszy niezmiennie - tętniący bunt; tutaj wolitywne nastawienie jest prawdziwą mocą, byle nie utknąć w pułapkach przeszłości; byle się wspinać ku prawdom, szczerze ze sobą…
Kurtuazję natomiast uwielbiam, bo jest sztuką uszlachetniania codzienności; nadawania jej lekkości; podnosi grzecznościową obłudę do rangi balsamu - a któż nie chce żyć choć przez chwilę w bajce ?

Problemy się zaczynają, gdy jedna strona jest dosłowna; nie kapuje lekkiej formuły; wówczas zaczynają się problemy …

pozdrawiam urlopowo znad bajkowego Gardasee

Dagny:
'… na wpół czarujące i na wpół pretensjonalne to Twoje pisanie, choć z reguły wyławiam z niego afirmację świata; lekką i niemal dziecięco - szczerą i to wrażenie pozostaje, jest ujmujące. Pozdrawiam miło :))'

Podobnie jest z kurtuazją -:) Porzuciłem ją dlatego, że potrafi wodzić oczy na manowce, a mydło już wzroku nie szczypie -:), co ogólnie podsumowują przetarte kraniki przez dłonie dając przejrzysty obraz, który to oddany został w tym wierszu;
podobnie jest, jak ktoś, kogoś pyta:
How are you? ( kurtuazja ) — moja odpowiedź zawsze brzmi bezpośrednio: like 'how, how' :)

'Dzisiaj wącha ten wiersz, pies, który siedział;
cały rok w schroniskach już wie, czym jest wolność!'

Teraz patrząc na treść, wiele by zmieniła
poprzez doświadczenia, moja, ot! Krytyka -:))

Dzięki i POZDRO!

… na wpół czarujące i na wpół pretensjonalne to Twoje pisanie, choć z reguły wyławiam z niego afirmację świata; lekką i niemal dziecięco - szczerą i to wrażenie pozostaje, jest ujmujące. Pozdrawiam miło :))