Tekst o doświadczaniu świata, o intensywnym doświadczaniu tego co dla nas egzotyczne i niecodzienne. O roztapianiu się w potoku wrażeń zmysłowych i czymś na kształt doznań "nadzmysłowych", w czym ego zdaje się znikać, kruszyć jak tama i dzięki temu wlewa się ta fala. "Tu jestem tym co widzę i czuję" i "jeśli ich nie spróbujesz/będzie po naszej wyprawie" - w tych wersach zawiera się, jak dla mnie, kwintesencja idei i przesłania wiersza. Pozdr.

Tekst do kilkukrotnego przeczytania, bo pierwsze zrobiło na mnie wrażenie chaosu, choć starasz się niby dokładnie formułować swoje wrażenia; dobrze, że wsparłeś filmem. Wrażenie po obejrzeniu - jest niesamowite, określenie „ szalona rzeżucha”- wprost doskonałe.
Wniosek, który ( może był bliski zamierzeniu Autora ), jest taki ; największe cuda świata, nie są wstanie zastąpić interakcji z cudem człowieczym, choćby w jego najbardziej egzotycznym wydaniu; azjatyckich handlarzy, fantazji kulinarnych, czy specyfiki obyczajów ! To optymistyczne, podróże nie tylko kształcą, ale i uczą tolerancji,” bratają” w naszej inności ;)), dzięki, pozdrówki.

No, nieźle! Ładuj więc akumulatory...

Jeden z dziwniejszych tripów. Polecam, bo to doświadczenie z tych, które każą się zastanowić nad naszym miejscem na ziemi
https://youtu.be/L9-Su46SntU

Biorę w całości tę część pomiędzy gwiazdkami - pewnie był pik w biorytmie intelektualnym; jest polot... A wystarczyło pójść do cukierni ;-)