Czuję się, jakby ktoś wrzucił mnie dobre dziesięć lat wstecz do miejskiego ośrodka kultury na sparing młodych gniewnych poetów. Nie do końca jeszcze dochodzą do wniosku kogo odrzucić i czy ktoś mógłby zastąpić autorytety.

To mógłby być zajebisty kawał poezji, tylko został odarty z lirycznego pierwiastka. Chciałbym go przeczytać po porządnej redakcji.

Cóż, bitą śmietaną rzeczywiście trudno wzruszyć! Ale dobrze, że puenta choć trochę osłodziła całość. Może następnym razem spróbuję z cięższym kalibrem – zamiast bitej śmietany, rzucę śmietaną 30%, żeby było mniej banalnie, a bardziej lirycznie. A lodówka przy poezji to faktycznie must-have! Pozdrawiam ciepło, chociaż może raczej chłodno, żeby się nic nie zwarzyło!

Jest to zapis, lekki jak wspomniana bita śmietana i przez mały wkład emocjonalnych przeżyć PL- a , ta proza poetycka (?) - wybrzmiewa banalnie; nie lirycznie.
Podoba mi się puenta, bo zaskoczyła.
Spodziewałam się hammera na koniec, a tutaj - tak zwyczajnie, że aż człowiek się ubawił, więc wygrał „efekt” ( zaskoczenia , wobec oczekiwań;))

…wszelkie bite śmietanki - są ryzykowne bez lodówki na upałach , pozdr.

Ach, mowa wiązana! Czyli teraz mam zamienić się w starożytnego rapsoda? Ale dzięki za troskę, zawsze mogę spróbować podjąć wyzwanie – a nuż wpadnę na coś lepszego niż Homer w wersji fast food!

Zgadzam się, że fascynacja może prowadzić do niebezpiecznych ścieżek, ale nie chodzi mi o idolizację. W twórczości szukam raczej inspiracji, a nie naśladowania. A co do mowy wiązanej – obiecuję zgłębić temat! Każdy wiersz zasługuje na swoją formę, niezależnie od tego, czy ma rymy, czy nie.

*mowie wiązanej

Fascynacja innym człowiekiem nic dobrego nie wróży vide Hitler lub Lenin...
Co do formy literackiej, to poczytaj o mówię wiązanej.

Obsesja? Może raczej fascynacja jego niezwykłym podejściem do życia! Bryczkowski to jak odcinek ulubionego serialu – czasem musisz go przemyśleć, a czasem po prostu cieszysz się, że znów go widzisz!

Rozumiem, że wiersz może wydawać się bardziej osobistym zapisem, ale to właśnie emocje i doświadczenia nadają mu głębię. To nie pamiętnik, a próba uchwycenia ulotnych chwil i ich znaczenia. Każdy wiersz ma swoją formę i nie zawsze musi być tradycyjny, by oddać prawdziwe uczucia.

Z tym Bryczkowsim to jakaś obsesja? Jest pamiętniczek, a gdzie wiersz.