Dagny, muszę Cię zmartwić, ale w tym txt występują trzy wątki.
Reszta Twojego komentarza mogłaby w takim razie odnosić się do Twojego komentarza? Tak to sobie ekstrapoluje.
Pozdrawiam

Wszystkiego dobrego Pawle

… jednowątkowy, zero- jedynkowy tekst a w tym - jakże polski…
Tak lubimy rzeczy postrzegać przez pryzmat własnego, ciasnego wyobrażenia - zawsze się znajdzie jakaś reymontowska miedza, zza której zawistnie podpatrujemy sąsiada. Takim „ sąsiadem” jest tutaj ptak; zapominamy o tym, że i nasza zawiść jest ledwie częścią szerszego kontekstu.
Puenta jest słaba; katastrofizm to nie przekaz, to raczej stan ducha piszącego; w moim ilustrowanym tomiku też zawarłam wiersz o ptakach, ale z tłem emigracyjnym - nie lubię jednak wierszy „ rozstrzygniętych”, życie jest nadto ciekawe, aby pisać jednokierunkowo ;)), pozdrówki

Zgadzam się z poprzednim komentarzem, jednak ja bym nie szufladkował wiersza jako "dla dzieci", dla dzieci też by mógł być, ale i dorośli wiele tu znajdą. Prostota metaforyki i doboru słów jest siłą tego utworu.

Super! Prosty, wierszyk dla dzieci, o nieskomplikowanej strukturze i pięknej puencie o przemijaniu. Dobry do tłumaczenia dzieciom, dlaczego rybka z akwarium uciekła do kibelka nocą...