Mister D.: ZIEMIANIE OD PROSTYCH DO ZŁOŻONYCH. Serwis poetycki.

Jeśli cywilizacja jest chorobą - pięknie

jej ogniska zapalne wyglądają nocą,

jak rozżarzone wżery, trawiące energię,

niczym szara ameba, w noc się staje kolią -

miasto, kiedy je widać z wysokiej orbity,

jak koliami usiany czerep starej Ziemi,

obraca się powoli, w cieniutką spowity

błonkę, której nie umiesz własnym okiem zmierzyć,

kiedy opierasz stopy, na tej bryłce, którą

zawładnęli szaleńcy. To na niej te wszystkie

szczęścia, nieszczęścia, cisze, jaskółki przed burzą,

niepoliczone życia i śmierci, niezwykłe

z orbity się wydają nasze zwykłe sprawy,

że gdzieś tam wciąż jesteśmy, w miastach pogubieni,

ty i ja, gdzieś pomiędzy pierwszym a ostatnim

skurczem serca, psy nasze, dwa zwinięte kłębki

zasnęły najedzone, kot mruczy pod dłonią,

i cały ten zwierzyniec, rośliniec planety -

jak astronauta, który chłodne gładzi okno,

spoglądam na tę bryłkę, którą zawładnęli

szaleńcy - ile trudu trzeba było, żeby

(hen, od pierwszej komórki) spotkać siebie mogły

nasze ścieżki splątane, żeby się rozeszły -

Spis rzeczy