Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

 ściąć drzewo to jak zabić

 człowieka w tym samym wieku

 co harował całe życie

 

 to takie nieludzkie 

 to takie nieleśne 

 

 osobno korzenie

 osobno pień z koroną 

 na sekcji zwłok liczą słoje

 warte więcej niż zwłoki 

 

 no i cały las tęskni


Ilość odsłon: 134

Komentarze

luty 20, 2025 22:46

*sadzi

luty 20, 2025 22:45

Drzew do lasu nigdy się nie wwoziło, ale powszechnie się je sądzi.

luty 20, 2025 20:55

…ekofanatyzm potrafi stawiać znak równości między „uśmierceniem” drzewa i tym - istoty ludzkiej…

Udany bo pojemny, jest przymiotnik „ nieleśne”za to początek jest niezgrabnie sformułowany - kto „harował” ? Wiek?
Czy harował „ w wieku” ( w sensie : w tym stuleciu…?)

Na puentę odpowiem, że drzewa do lasu już się nie wwozi ;)


luty 20, 2025 15:15

Dzięki, wokka. Miał to być tekst nie tylko o wymowie eko.

luty 19, 2025 18:42

Myśli i uczucia z wiersza są też moimi, dziękuję za ten utwór)))

luty 18, 2025 22:17

Anita, piwoniewiersze, dziękuję za pochylenie się nad tekstem. Ja tak robię przy ataku kaszlu...

luty 18, 2025 20:57

Najlepsza puenta:)

luty 18, 2025 20:35

las potrafi tęsknić i nie tylko tęsknić. to nie groteska, to prawda. i właściwe ujęcie - las mądrzejszy jest niż ludzkość.

pozdrawiam

luty 18, 2025 10:47

Potwierdzam, Agnieszko, że węch Cię nie myli...

luty 17, 2025 23:39

Powiem tak. Czy zamiarem było by ten wiersz wybrzmiewał groteskowo. Bo mi tu groteską pachnie...