grzegorzgrześ: Ssssssfffdffgg. Serwis poetycki.

- trzeba być głupcem by tylko dlatego, że świeci słońce nie przygotować się do nocy.

- pokolenie świerszczy.

- tak, z pokolenia ptaków i nic to, że to i to lata i wydaje dźwięki.

- szarańcza dronów o sztucznej inteligencji, będzie żywić się słońcem. Ani ją zjeść ani przepędzić, będzie niszczyć wszystko co zbłądzi.

- ludzie zamkną się znów w miastach jak w twierdzach. I jak wtedy gdy wybito ptaki, jak wtedy gdy zabrano ziarna, będzie głód i jego plon, naturalna selekcja po ostatnich, którym dane było dożyć. Śmierci.

- oddychaj póki możesz, moknij w deszczu, susz w słońcu, ale pamiętaj że przyjdzie zima i nic nie da kiedy będziesz mówił, że to nie w porządku. Widzimisie natury nie zmienia.

- z pokolenia szarańczy, pokolenie ptaków i jeży, ptaki zjedzą samce, jeże zaś larwy.

- to bardzo sensowne, że wszystko jest pętlą, pytanie, na którym końcu liny i czy się zaciśnie czy zerwie. W takiej pętli na szyi ze sznura co do nieba wbrew grawitacji ciągnie, albo udusisz się nim cię wciągnie, albo w końcu wypadniesz. Teoretycznie lepiej na trupa, acz niektórzy doceniają spadanie, wspominają póki na dno nie upadną.

- do dnia. Szarańcza przecież nie może tak wiecznie, rok w rok, sama zdechnie i upadnie, gdy wszystko inne nie będzie miało co jeść. Ostatnie odejdą ptaki i jeże.

- oddychaj póki możesz, łap banały, wiatr we włosy, wiatr na sfałdowaną jak mózg łysinę. Co wiesz o słońcu i wodzie, mące i drożdżach, wnykach i schronach. Oddychaj, łap wiatr póki możesz, zanurz się w piach, weź ziarnko - takie nic pomysły - a później zakop się w ziarnkach, sam siebie, możesz wziąć łopatę, saperkę lub łyżkę do herbaty.