Więc próbuję.:)

Wieloznaczność jest fajna, kiedy jest osadzona w konkretnym kontekście, takie wiersze pisała Szymborska np. "kot w pustym domu" wymagają ogromnej finezji słowa i pomysłowości, trudno napisać tajemniczy wiersz, który można odnieść do realiów, żeby był zrozumiały dla wszystkich i zawierał jakieś uniwersalne przesłanie, ale próbować zawsze można.

Nikolasie, problem w tym, że takie naprowadzanie dla mnie byłoby już zbyt dosłowne. Odarte z jakiejś tajemnicy i wieloznaczności, o którą tu chodziło.

Aidegaart, cholerka, dobrze, że za to nie karają, bo na razie nic nie przychodzi mi do głowy.;)

Pozdrawiam Was dobranocnie.

za puentę powinni Cię posadzić do kicia.
taki fajny tekst zniszczony przez końcowy dwuwers...
weź, walnij czymś mocniejszym!
pozdrawiam

Nie jest to wysoce prawdopodobne, dlatego trudno domyślić się w tym wypadku , co jest motywem przewodnim wiersza, gdybyś podkreśliła to jakoś, np. gdy wracałam z pogrzebu widziałam na śniegu.. albo chociaż z kościoła, mszy, to byś może jakoś naprowadziła odbiorce.

Może być tak, że śnieg jedynie przypomina peelce o matczynych włosach.

Nie lubię tłumaczyć zbyt dosłownie. Dlatego sama teraz tylko mniemam.

Czy to coś rozjaśni? Nie wiem. Czasami nie musi. Ale dziękuję, że zajrzałeś. :)

z tego wersu wynika, jakby mama podmiotu lirycznego żyła " wypłowiałe włosy matki" nic nie sugeruje innego stanu rzeczy. Jak dla mnie jest zbyt tajemniczo, by coś więcej o tym napisać, ale inni użytkowcy, widzę że popłynęli z interpretacją.

Nikolasie, nie uważam by było tu czegoś zbyt mało. Ale mnie trudno oceniać jako autorce. Myślę jednak, że Tomek bardzo dobrze "rozgryzł" ten wiersz.

Pozdrawiam. :)

Nie mam pojęcia , o czym jest ten wiersz, za mało tropów w nim jest , żeby coś konkretnie dopiąć, mogę snuć co najwyżej nadinterpretacje, ogólnie widzę scenkę rodzajową , wypłowiałe włosy matki, zima , kobietę która się gdzieś ułożyła, a dalej gubię sens całkowicie, nagle ten kolor gotującego się mleka, nie wiem, o co chodzi.

A mnie się podobają obie interpretacje. :) Choć faktycznie Tomek był bliżej mojego zamysłu.

:)