Nikolasie, masz rację, często obracam się wokół podobnych motywów. Tam mi najlepiej. Ptaki np. z pewnością jeszcze nie raz się tu pojawią. :) Miło, że się spodobało.

Pozdrowienia.

Podoba mi się bardzo motyw z cerowaniem, zauważyłem że w wielu wierszach powtarzasz te same motywy i wątki oraz używasz podobnego schematu, tutaj akurat ciekawie wykorzystałaś motyw z wróblem.

BJKlajza, cieszę się.

P.S Właśnie zobaczyłam, że sąsiadujemy ze sobą w "Szafie". :)

Pozdrawiam!

Cerowanie wróblom powiek mnie urzekło

Nie zamierzam. :) Piszę raczej o moim odbiorze własnych słów. Cerowanie jest tutaj raczej niewinne. To tylko zabawa, która zapewnia jakieś zajęcie w nudnej, uśpionej i wyczekującej rzeczywistości, w której znajduje się peelka.

Nieświadoma. Co najmniej złość, która nie jest agresją. złości doświadczamy wszyscy, ale nie każdy jest agresorem. Psychiatra ci to pisze, więc proszę się nie spierać ;-)
Pozdrawiam.

Tomku, być może jest tutaj jakaś podświadoma agresja, chociaż chyba na razie uśpiona. A że smutno, to już wiesz chyba, czego można się po mnie spodziewać. :)

Pawle, pomyślę nad tym, o czym napisałeś. Chociaż tytułu raczej nie zmienię. Dobrze koreluje mi z pointą, obrazuje ją.

Dziękuję za wizytę.

niezły, ale...
tu zbyt duże rozwarstwienie skali:
"ich skrzydła jak wykarczowane drzewa"
wróble - skrzydła -drzewa
coś mniejszego i nie wykarczowanego, bo karczowanie też nie ta skala podglądu

dałby tez bardziej odjechany tytuł , bo czerwona niteczka taka sobie

coś z wypychaniem zwierząt np.

Czytając literalnie: obrazek-horror.
Czytając metaforycznie - smutny tekst. Ale widać w nim złość conajmniej (nie myląc z agresją, chociaż szczyptę agresji to ja tu czuję i nie wiem dlaczego)
Pozdrawiam.