^{Wierszyk zamieszczony w dziale "WIERSZE DLA DZIECI"}

Siedzi wróbelek na dachu, skrzydełka drżą mu

ze strachu, ćwierkając krzyczy co sił: Uwaga!

wróg, wróg nasz tu był! chrońmy swoje gniazdeczka, tam

przecież są dzieci w naszych malutkich jajeczkach!

Usłyszała larum jaskółka, bardzo gniewnie

nastroszyła piórka, bo właśnie ogrzewała

swoje a w nich piskląt troje - powiada: bardzo,   

o każde z osobna się boję, więc któż to i

co to za wróg? wróbelku kochany; jastrząb czy

sokół, czy inny drapieżnik a mi nieznany?

Ojej! to była kukułka! szukała gniazdka

lecz widać, że spółka z nią nienajlepsza w lesie

więc wieść o jej czynach daleko się niesie, a

ja będąc bacznym i czułym na nasze niedole

Ostrzegam was, pilnujcie i liczcie jajeczka

swoje, bo przecież każdy o tym wie - kukułka

spryciara, jajeczko swoje podłożyć nam chce

a kiedy wreszcie jej się to uda, to nasze

W niedoli (jajko podobne) lecz po wykluciu

kukułcze, swawoli - dla własnych zguba, a my

nie wiedząc, pielęgnujemy dziecko zazuli

^{_________________________________________________________________________}

^{proszę bardzo - wersja druga, czyli pierwsza}

Siedzi wróbelek na dachu,

skrzydełka drżą mu ze strachu,

ćwierkając krzyczy co sił:

Uwaga! wróg, wróg nasz tu był,

chrońmy swoje gniazdeczka,

tam nasze dzieci w jajeczkach.

Usłyszała larum jaskółka,

nastroszyła gniewnie swe piórka,

ogrzewała jajeczka, w nich piskląt troje,

powiada: o każde z osobna bardzo się boję,

więc cóż to za wróg, wróbelku kochany,

jastrząb czy sokół, czy inny nieznany.

Ojej, to była nieznośna kukułka,

szukała gniazdka lecz widać, że spółka

nie najlepsza w lesie

dlatego wieść o niej, daleko się niesie.

Więc ja będąc czujnym, na nasze niedole

ostrzegam, pilnujcie i liczcie jajeczka swoje

by potem kukułcze (a my w niewoli)

w gnieździe podrzutek nie czynił swawoli,

bo każdy przecież o tym wie,

kukułka swe jajko podrzucić chce.