Mister D.: Kosmiczna Martyna. Serwis poetycki.

(I)

- Powiedz Zuziu jakie masz na przyszłość plany
i czy wracasz czasem myślą do chwil tamtych
kiedy ty i twój mężczyzna, raczej chłopiec,
postanowiliście tak rodzicom dopiec,

by już nigdy więcej ręki nie podnieśli
na waszą dozgonną miłość. A co jeśli
nie wytrzyma ciężkiej próby, zwłaszcza tutaj,
dwadzieścia pięć lat to przecież nie w kij dmuchał.

Dużo czasu by niejeden wiersz napisać.
Fani wierzą w ciebie: Kosmiczna Martyna
na przykład uważa, że masa jest tępa
bo nigdy nie pojmie wewnętrznego piękna,

którym promieniejesz nawet za kratami.
Ważne mieć kogoś by człowiek nie był sam, i
nie zwątpił w swój talent. Może tej dziewczynie
też potrzeba wiary… Co powiesz Martynie?

- Naprawdę bardzo ci dziękuję Martyno.

(II)

Kosmiczna Martyna mieszka z rodzicami.
Kosmiczna Martyna ma ich dość czasami:
- Dajcie mi święty spokój- krzyczy Martyna
i jednym trzaśnięciem rozmowę ucina.

Poezja Zuzanny Martynie jest bliska,
Martynie wciąż marzy się miłość lesbijska:
Tak uciec z nią razem lub żyć za kratami-
- Kosmiczna Martyna śni o tym nocami.

Ma tomik Zuzanny przybity do krzyża,
on drzwi jej otwiera, do Zuzi przybliża.
Kosmiczna Martyna z pokoju wychodzi
do kuchni, na palcach, wyjmuje nóż, ostrzy,

ogląda przez chwilę- w księżycu lśni cały,
starannie odkłada go znów do szuflady,
ostrożnie, powoli (ojciec śpi, matka śpi)
Kosmiczna Martyna uchyla cicho drzwi.

https://www.youtube.com/watch?v=O_Vt43hHQw0&feature=share