Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Ada

Tam, gdzie las się odzywa

jeszcze pobrzmiewa śpiewem ptaków,
rozrzutnie światłem zdobi wrzosy,
by chwilę potem, płosząc sarnę,
drzewa omszałe znaczyć mrokiem.

Już wieczór drzemie w liściach brzozy,
znajoma ścieżka gubi cienie,
stukot kopytka przypomina
- czas już powitać i Łowczynię.

Kiedy się zbliża pachnie szałwią,
na głowie wianek z jarzębiny.
Wsłuchana stoję aż do chłodu,
do dziś pamiętam barwę głosu.

Nikt nas nie widzi - zamknij księgę,
wszystko się zrosło wśród dąbrowy.
Ilość odsłon: 2414

Komentarze

Konto usunięte

2-4

lipiec 29, 2017 21:37

trochę nostalgiczny, dla mnie, obrazek. Bardzo równy i rytmiczny.
Pozdrawiam.

Leszek.J

2-52-52-52-5

lipiec 29, 2017 20:29

Widzę tu las taki już z końcówki lata.
Pozdrawiam

Konto usunięte

2-3

lipiec 28, 2017 22:37

Dziś podziwiałam uroki lasu. Ładnie to napisałaś:)

ag01

2-4

lipiec 28, 2017 21:51

Podoba mi się ten obrazek :)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 28, 2017 20:58

Mnie zachwyciłaś :-) lubię jak tekst lekko płynie :-)

Malesza

2-32-32-32-32-32-3

lipiec 28, 2017 20:02

Jest tu harmonia i melodia. Przez ten tekst się przenika.

Konto usunięte

2-4

lipiec 18, 2017 12:52

Hm... Albo mnie się nie rozpadł???

Konto usunięte

2-4

lipiec 18, 2017 12:51

Wiersz przeczytałem, inaczej się nie odzywam. Ładnie oddałaś tę delikatność, aż strach czytać, bo kontury rozpadną się. Ale jakoś tekst Ci się nie rozpadł.
Pozdrawiam.

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

lipiec 18, 2017 12:43

Lena - nakreśliłam tylko kontury wiersza, dając czytelnikowi możliwość wypełnienia, bo las każdego w inny sposób zmienia (o, jeszcze rymnęło się niechcący). Dzięki.

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

lipiec 18, 2017 12:38

Tomek, taki jest las. Tajemniczy, nieprzewidywalny i to chciałam w wierszu uchwycić. W konturach wiersza - dowolność myśli oraz wątku.Pozdrawiam.