Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Jeszcze nigdy nie było takiego nieba,

takiego wiatru, który paliłby drzewa,

ani śniegu, który by płonął w przełyku,

nigdy skoku słońca w tak drapieżnym błysku.

 

Przenigdy dowody jaskrawsze nie były

jak bardzo niewiele w człowieku jest gliny,

nie były milcząco wymowne tak ściany-

jak lekki jest obłok gdy cień swój zostawi.

Ilość odsłon: 1116

Komentarze

lipiec 19, 2017 22:44

Dzięki Panom za odwiedziny :)

Konto usunięte

2-5

lipiec 19, 2017 07:34

ale już jest, kochajmy napalm.

Konto usunięte

2-4

lipiec 19, 2017 07:07

Dobry wiersz, niewiele wejść. - Nie należysz do żadnego TWA, gdzie jak krytykują swoją twórczość, to jest to wypełnione niemal przeprosinami.
Pozdrawiam.

lipiec 19, 2017 01:14

Dziękuję.

lipiec 19, 2017 01:01

dobrze, że go wstawiłeś - jest naprawdę dobry
pozdrawiam

lipiec 18, 2017 23:19

Dzięki.

lipiec 18, 2017 21:31

Ladnie. Taki wierszyk, ale przyjemny