Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Proszę pana, pan tu nie stał,

niechże pan się za mną schowa,

nie dość, że się pan tu wepchał

to życiorys mój skopiował.

 

       - Ludzkie życie to jest plagiat,

       śmierć wtrąciła się z uśmiechem –

       - pominąwszy odkształcenia,

       toczy się tak wiek za wiekiem,

 

       i w zasadzie w tym temacie

       chyba się niewiele zmienia,

       wciąż to samo choć od nowa

       ludziom ma do powiedzenia.

 

       Kiedy oczy moje czarne

       człowiek spotka czasem w tłumie

       w swoim biegu do pierwszeństwa-

       - nawet z psem się porozumie.

 

       Choć niejeden do mnie wzdycha

       w głębi ducha po kryjomu,

       żyjąc kątem na tym świecie

       chciałby bilet mieć do domu,

 

       to pomyśli gdy już przyjdzie

       złożyć głowę przez wyboje:

       może podłe, może plagiat,

       ale, w mordę, było moje…

 

Proszę pana, śmiało przodem,

mnie coś w krzyżu dziś uwiera,

ja posiedzę lub postoję,

jak pan chce to niech umiera.

Ilość odsłon: 1053

Komentarze

lipiec 31, 2017 21:02

Dziękuję serdecznie :)

Konto usunięte

2-5

lipiec 31, 2017 14:03

Fajne. Udane. Jak to u Ciebie, Pawle.
Widziałam w Łodzi na Piotrkowskiej parkan w kształcie wielkiej, czarnej tablicy, gdzie można było kredą dopisać dokończenie zdania "Before I die I want to...". Zastanowiłam się, czy ktoś to ściera gąbką, żeby kolejni mogli się wpisać.
Pozdrawiam :)

lipiec 30, 2017 23:37

Dzięki :)

lipiec 30, 2017 23:27

Fajny :)

lipiec 30, 2017 22:07

Dzięki.

lipiec 30, 2017 22:03

Fajne.

lipiec 30, 2017 17:24

Dzięki.

lipiec 30, 2017 17:00

Sympatycznie