Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki



Kiedy się obudziłam i uchyliłam rzęsy,
zobaczyłam metalowe liście wetknięte
do spłaszczonego, starego kociołka z dzióbkiem.
Ich blaknące cienie ginęły za zenitem...

Gęstniejąca cisza otula mnie,okrąża
i wynosi w dale, gdzie poczciwy kociołek
okazuje się złudzeniem ziemskiego oka.
Pozbawiona wszystkiego,tam po prostu jestem.

Ukojenie? Złączenie? Ruch gwiezdnej kołyski?
Słowa bez słów, poszumy z gamą wszelkich westchnień.
Złote błyski bez barwy, wzloty bez upadku?
Niczego nie doznałam; było ze mną szczęście.

Ilość odsłon: 1160

Komentarze

sierpień 01, 2017 20:43

Z podobaniem, jak się napisze Czorcik - wychodzi Małgosia.
Pozdrawiam

lipiec 31, 2017 17:33

Przyznam, że tytuł wydał mi się dość złowieszczy, a potem takie zaskoczenie. Nic złowieszczego, przeciwnie.
Coraz bardziej się cieszę, że tu trafiłam ;)

lipiec 31, 2017 17:15

Bardzo ładnie, optymistyczna aura.:)

lipiec 31, 2017 16:52

Urokliwie. Lirycznie.
Bardzo się podoba.

lu*

2-5

lipiec 31, 2017 16:37

Pięknie!

lipiec 30, 2017 21:49

Bardzo poetycko i sensownie. Zamiast 'zenit' dałbym 'horyzont'.

lipiec 30, 2017 21:19

Małgosiu, masz szczególny dar, potrafisz Poezją się dzielić
– jestem pod wrażeniem tego Wiersza - głęboki a tak lekko, gładko
z jakże piękną puentą podany

Pozdrawiam serdecznie :)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 30, 2017 20:12

Bardzo mi się podoba:)

lipiec 30, 2017 19:58

Małgosiu, powiedz mi jedno, to jest twój nowy wiersz? jeżeli tak to moim zdaniem zmieniasz swój styl pisania, ale na lepszy, bo to jest dobra i głeboka poezja, idź w tym kierunku pisania, nie ważne czy napiszesz dwa wiersze miesięcznie czy jeden rocznie, ale najważniejsze jest to że piszesz sercem i te wiersze mają tą swoją specyficzną głębie, mają obraz i tło.

Ostatnio zaistniałem na portalach znany jako " tak sie pisze wiersze " to jest moje powiedzenie, wszędzie tu i tam, i na tym moim powiedzeniu wzorują się wszyscy poeci, ci znani i ci mniej znani i doceniani, a ja ci teraz mówię Małgosiu, tak się pisze wiersze, mówię o twoim utworze :)