Dziękuję za komentarze, Leszku też tak sadze, zostawiam pierwszą, pijany zryw, trudno oddać te myśl w krótszej formie, Milo na Molo, nie pójdę dalej, trudno przewidzieć co jest po śmierci, a ja nie lubię fikcji ani bajek, możesz dopisać sobie tam wers, mógłbym dodać: już nie mogę się doczekać, albo już na nią czekam, ale to chyba oczywiste i wynika z miniaturki.

Pierwsze naj.
Pozdrawiam

No niby wszystko dobrze. Puenta i zamysł pasuje na miniaturkę ale jakoś jest to za długie. Mam mieszane uczucia.

podpowiem ci, że czytelnik, który się nad tym zastanawia nie potrzebuje inicjacji w postaci trzech wersów.
jeśli juz, to chciałby konfrontacji, przyrównywania, szans na pójście krok dalej.
stan zawieszenia jest bardzo ok w przypadku nieco dłuższych form lub gdy mamy jakąś czytelną alternatywę.
ale to tylko moje zdanie. i wolałem je przedstawić, niż jedynie słodzić.

Milo na molo, do własnych przemyśleń, nie ma tak lekko, a ogólnie do paradoksu życia, spójrz na pierwszy komentarz. :)

szanowny autorze,
ale co z tego wynika? gdzie ta myśl prowadzi i na czym się zamyka. otworzyłeś szkatułkę i ...

spróbuj 1 - 2 - 1, to będziesz miszcz na miszcze

ja próbuję 6-8-6, albo 4-8-6. Miniaturka fajna jest.
Pozdrawiam.

Dziękuję za posty, nie bawię się w haiku, tzn. piszę jakieś tam miniaturki, ale nie stosuje tych zasad, a jeśli już, to nieintencjonalnie, dodałem jeszcze jedną wersje III, ale jeszcze nie wiem, którą wybiorę, to świeży tekst. Pozdrawiam

"unieść swoje życie" to metafora. W haiku nie powinno być metafor, raczej obrazek. Całe haiku bywa metaforą, ale to podobno trudne.
Pozdrawiam.