Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Dorota

na później

                      


znów  paliła w ogrodzie. skaranie boskie z tą kobietą!

                   upadła. śmieje się. prawie stuletnie dziecko.

                    jakby była tu jedyną podopieczną i cały świat

                   tylko wokół niej się kręcił.


 

 

jesteśmy do siebie podobne dziewczyno z bliznami,

każda ze swoją laleczką voodoo – moja to młodość, twoja piękno,

więc nie patrz na mnie z takim obrzydzeniem.  jeden papieros

a tyle krzyku, jakby to miało zmienić więcej niż krótkie kurwa,

wycedzone przez zęby, z wyraźnie przeciągniętym u.

i że się przewróciłam? i że musiałaś mnie dźwigać?

to tylko rzeczywistość ściera nas wspaniałomyślnie

na tarce o grubych oczkach, żeby chociaż konfetti zostało.

 

chcesz? puszczę ci karuzelę z madonnami

spokrewnionymi w linii prostej z trawą. zupełnie  jak ja -

rodzę się z niej na nowo odkąd pojęłam, że nie muszę wstawać.

wystarczy odrosnąć od korzeni,  za każdym razem inna

ale zawsze w pionie. ostra i odporna jak oset.

 

słyszysz śmiech? mkną coraz szybciej. dopóki nie zerwą się z łańcucha

łapią konfetti i zapach tytoniu w pajęczyny z cienkich, rzadkich włosów.

przemycają przez ledwie widoczną linię lasu na horyzoncie.



Ilość odsłon: 2612

Komentarze

aidegaart

2-52-5

sierpień 17, 2017 22:32

"karuzela została odpalona" w nawiasie "komentarz odautorski" - genialne!

Dorota

2-42-42-42-4

sierpień 17, 2017 22:23

Hej Aid, dzięki za komentarz.
No przecież wiesz, że ja lubię sobie pogadać, więc może masz rację, że za dużo słów :) ale czy pytania są czymś złym? w sumie bez nich trudno by było oddać sytuację.
a z czym połączyć końcowe wersy? no tak, ze wspomnianą karuzelą, przecież nie dam wstawki w nawiasie, że karuzela została odpalona :)
ale może trochę wygładzę ten tekst jak przyjdzie natchnienie.
Pozdrawiam :)

aidegaart

2-52-5

sierpień 17, 2017 21:57

Dorota: trudno mi się czyta, nie płynie jakoś tak jak Twoje inne. Być może za dużo słów?
Na przykład te pytania.
Ten moment o trawie - najlepszy, imo
Potem znów pytanie - ojej!
jak mam rozumieć "mkną...łańcucha" - z czym to połączyć? Z "madonnami". Zbyt daleki dystans
Pozdrawiam

Dorota

2-42-42-42-4

sierpień 17, 2017 14:07

Anno Jagno - a jasne, że można...to to u góry jest, jak cała reszta, z mojej głowy. Dziękuję, że zajrzałaś i pozdrawiam :)

Inanna

2-32-32-32-32-3

sierpień 17, 2017 09:37

Czy można zapytać, skąd to to u góry po prawej, jest bardzo fajne.

Dorota

2-42-42-42-4

sierpień 17, 2017 08:34

lu* - dziękuję bardzo, miło mi, wpadaj kiedy chcesz :)

Tomku - a co jest niezrozumiałe? ale cieszę się, że próbujesz to odczytać po swojemu, choć nie myślałam o dezyderacie pisząc ten tekst....ale w sumie można i tak :) Dziękuję

Mithril - nie dołączyłam prośby o decenienie ;)) a że banał....przeważnie życie składa się z banałów :) dziękuję, za poczytanie i komentarz

Pozdrawiam Was serdecznie

Mithril

2-42-42-42-42-4

sierpień 17, 2017 07:59

...nie wiem; docenić pracę (że tyle słów), czy umieścić to w typowym banale (obserwacji-odempirycznej) korelacji dnia z sędziwością, czy "Niemcem, który ciągle coś kradnie"(?)

Konto usunięte

2-4

sierpień 17, 2017 03:50

Nie do końca rozumiem ostatnie wersy. W pierwszej zwrotce czytam o dwóch obliczach peelki, w drugiej nawiązanie do "Dezyderaty" (chyba tak?). A trzecia? To śmierć, czy życie, czy może jedno i drugie?
Same pytajniki, ale dobrze się czyta.
Pozdrawiam.

lu*

2-5

sierpień 16, 2017 22:42

Piękny wiersz. Tyle dziś. Jutro tu przyjdę pomilczeć.