Leszku - bardzo mi miło, dziękuję :)
Tomku - miło, że wracasz...chociażby dla motta ;)

Pozdrawiam serdecznie

W oderwaniu od całości bardzo mi się podoba "motto".
Pozdrawiam.

Zobaczyłem tu starość, mówią że może być radosna ale to chyba wyjątek.
Wiersz według mnie nie przegadany, za to płynny i dobrze napisany.
Pozdrawiam

Doroto - dziękuję za wizytę i komentarz, cieszę się z Twojego odbioru. Może coś jeszcze zmienię, również z wersyfikacją, niech się najpierw uleży :)
a mój styl...no czasami wylewny, ale i miniatury mi sie zdarzają :)
Michałowa z Rancza mnie uśmiechnęła. Pozdrawiam :)

Dla mnie tekst nie jest przegadany, ale wersyfikację zrobiłabym jak w prozie poetyckiej. Jest dramatyzm, jest refleksja, dzieje się sporo. Super karuzela z madonnami! Masz styl wylewny, ale dobrze się nim posługujesz, podoba mi się.
A to motto na górze, to pierwsze zdanie skojarzyłam z Michałową z Rancza :)
Pozdrawiam, Dorota O.

Tomasz - dzięki za wizytę, natomiast komentarz kojarzy mi się z takim naszym jednym kolegą, który tu chętnie kosze rozdawał bez jakiegokolwiek merytorycznego uzasadnienia :)
Nie uważam, żeby to był gniot na całej linii i pod każdym względem, więc pozwól, że nie wrzucę go do kosza ;) pozdrawiam

przegadany, na nie. raczej kosz.. niestety

Nikolas - dziękuję :), miło, że się przeczytał
... a szczegóły są czasami konieczne, wbrew obiegowym opiniom: skondensowane = lepsze ;) ja uważam, ze to guzik prawda... choć zdaję sobie sprawę, że gadam czasem zbyt wiele. Pozdrawiam serdecznie :)

Podoba się, z przyjemnością przeczytałem, choć czasem wchodzisz w szczegóły, to piszesz tak lekko, że to nie razi, ciekawie. Pozdrawiam !

nooo...to cieszę się, że chociaż komentarz się spodobał ;)))