Moim zdaniem wiersz zyskał po rozbudowaniu. Zmieniony tytuł też mi się podoba.

Pozdrawiam!

Postanowiłam dodać drugą, nieco rozbudowana wersję. Ciekawe, która lepiej się czyta?

pięknie, delikatnie ujęty temat. pozdrawiam

Miło :) Pozdrawiam Małgosiu.

Pawle,
Dziękuję Ci za genialną podpowiedź. Zmieniłam, tak jak sugerowałeś.
Małgosia

Zimno się zaczyna, ciepło się kończy = ciepły wiersz.
Pozdrawiam

urokliwy choć technicznie mógłby być lepszy
nie rezygnowałbym z "siwych kochanków" nie wiem czy ta fraza nie jest najlepsza w całym tekście
motyw z pająkiem znany i lubiany ;)
no i wplotłaś w to jeszcze kota, czyli dla każdego coś miłego ;)

widzę to jakoś tak:

Lot siwych kochanków

Zimno bez ciebie w tej martwej godzinie,
bez twoich zmarszczek, pochylonych pleców
i bez uśmiechu z zagadką na więcej
Bo kot, niecnota, ciągle chce wychodzić

Więc póki jesteś, splećmy stare dłonie.
Polećmy w kosmos w delikatnej sieci,
którą rozsnuje ponad naszym łóżkiem
przyjaciel-pająk, strażnik zwyczajności.

oczywiście można to jeszcze upłynnić ale zmieniając tekst. nie rezygnuj z kota ani z siwych kochanków! ;)

pozdrawiam serdecznie

Obie wersje są urocze.
Czyta się z przyjemnością.

Piekny nostaligiczny wiersz...

Tak...pająki przynoszą szczęście...zawsze jje ratuję gdy nie mogą wydostać się z wanny...
Ładny tekat