Leszku dziękuję za czytanie i dobre słowo pod tekstem. Pozdrawiam :)

Chleb ze śmietaną i cukrem to moje dzieciństwo, wiersz ma klasę ale tego się spodziewałem.
Pozdrawiam

Meszuge – bardzo Ci dziękuję, niezmiernie mi miło. I nie mm za co się gniewać...akurat te teksty Małgorzaty Wójtowicz, które czytałam bardzo mi się podobają...skoro znajdujesz jakieś podobieństwo w naszym pisaniu odbieram to jako komplement, nie wiem tylko co na to Małgorzata :) a chleb ze śmietaną i cukrem był bardzo popularny przynajmniej w okolicach Bałtyku , była też wersja wegańska – z wodą i cukrem :))

Tomku – cieszę się, że się podoba, dziękuję bardzo za czytanie, dziękuję również za nominację :)

Dziwna – cieszę się, że do mnie zaglądasz. Dziękuję. Charakterystyczny styl – to jeden z najładniejszych komplementów, jakie otrzymałam.

Anito – a ja lubię, jak mnie odwiedzasz...więc czym chata bogata :) Dzięki

Pijany Zryw – to miło , że na tak :) dziękuję za zostawiony ślad

Pozdrawiam serdecznie

Lekki, niedługi tekst. Jestem na tak :)

lubię Cię czytać Dorotko. jeszcze sobie tu wrócę. pozdrawiam

U ciebie jest co poczytać, Doroto.
Jak zawsze wciągasz fabułą i narracją.
Powtarzam się pewnie.
Ale to jest taki Twój znak rozpoznawczy:)
Masz charakterystyczny styl.
Podoba się.
Pozdrawiam:)

Aaale ładne. Sam pomysł rozdzielenia peelki na dwie osoby. Akacja z "nieporadną tajemnicą", tańcząca julianna. Nawet to nastoletnio-kiczowate "zaopiekuj się mną". Peelka w odsłonach slajdów...
Bardzo mi się podoba. Chociaż u nas chleba ze śmietaną się nie jada, to zdaje się, że wiem, co Autorka miała na myśli.
Pozdrawiam.

cukier na chlebie - smak znam, na plackach ziemniaczanych - znam, ale śmietany...kurcze, z jakich rejonów Polski jesteście?:)

witaj, Dorota, Twoje pisanie jest mi bardzo bliskie, bliższe niż Małgorzaty Wójtowicz - chociaż piszecie podobnie - proszę się na mnie nie gniewać;)
pozdrawiam

Dziękuję wszystkim za czytanie i komentarze.

Zenon-cieszę się, ze tekst zatrzymał, i że przywołał wspomnienia...czasem wystarczy jedno hasło, jak np. chleb ze śmietaną i cukrem, by się włączyły :)

Joasiu - a mi zawsze miło Ciebie gościć :)

Zingaro - bardzo mi miło, że zajrzałaś :)

Paweł - przy akacji...pod akacją...a to zależy o jakim sekrecie się myśli :) a może jeszcze coś pokombinuję, bo sama już nie wiem jak lepiej. I miło, że wracasz :)

Maleszo - bardzo cieszy Twój odbiór. I nie sądzę, żeby u Ciebie był to kicz. Dawaj te szkiełka! :)

Domestico - cała przyjemność po mojej stronie :)

Rafał - cieszy, że się podoba. Co do piosenki, to zgadzam się z Tobą i Pawłem - ta piosenka to koszmar...ale właśnie dlatego pasowała mi do tekstu, do tej natarczywości...jak znajdę odpowiedni tytuł w pamięci, taki, żeby mi treści nie rozwalił to może zmienię...na razie pustka w głowie :)

Pozdrawiam Was serdecznie