Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

znikają melodie
z każdym dotknięciem
twoich chłodnych ust

mówię szeptem
przecież wiesz
że nie lubię krzyczeć

nasze instrumenty tracą wspólny rytm
fałszowanie staje się sztuką
niedopowiedzeń

powiedz mi
czy kochasz jeszcze muzykę? 
 
Ilość odsłon: 2660

Komentarze

wrzesień 16, 2017 16:21

Cieszę się ;) pozdrawiam

wrzesień 14, 2017 22:13

Lepiej.

wrzesień 14, 2017 20:29

:)

wrzesień 14, 2017 20:19

znikają melodie
z twoich chłodnych ust
każdym dotknięciem

tak ja czytam to tyko ja

instrumenty tracą wspólny szept
nasze fałszowanie staje się sztuką
niedopowiedzeń

wrzesień 14, 2017 20:13

dziękuję za sugestie ;) wprowadziłam zmiany ;)

wrzesień 14, 2017 19:28

Patrycjo, ja...
co do tych *”martwych ust”
hmm,
może lepiej zmienić na „sztywnych” albo „zimnych” albo jeszcze inaczej,
no i chyba wiersz zatytułowałabym inaczej, a to tylko dlatego, że puenta do tytułu to, tylko "dopytanie" ale to jednak to samo.

Ogólnie się podoba.

Pozdrawiam  :)


Konto usunięte

2-22-22-22-22-22-22-2

wrzesień 14, 2017 18:56

Trzeci wers : "martwych" bym usunął.
Pointę bym przemyślał, jest powtórzeniem tytułu.
Pozdrawiam.

wrzesień 14, 2017 18:55

Dziękuję Wam bardzo za odwiedziny i przeczytanie ;) pozdrawiam serdecznie ;)

wrzesień 14, 2017 14:36

Prosto, krótko i na temat. Dobra kompozycja :)

wrzesień 14, 2017 08:16

Powiem szczerze, odpoczęłam przy tym wierszu. Czytam ostatnio dużo, widzę jeden wielki wyścig w wydumanie. Tak, jakby nic prostego nie śmiało się podobać.
Jedyny kłopot to "martwe usta". Mogłoby ich nie być? One są jak zwrotnica na ślepy tor, tak na mój "chłopski" rozum.
Pozdrawiam ;)