Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki



Domek z ogródkiem i ona gasnąca, ale

wciąż szczęśliwa między swoimi rabatami

 

Nie może pozostawać sama,

wiekowa już jest - będzie tylko gorzej,

powiedział lekarz

 

Bo wszystko przez te kwiatki,

sprzeda się te cholerne grządki

naszą połowę podzielimy na sześć

 

tylko…


co dalej?



Ilość odsłon: 4097

Komentarze

wrzesień 19, 2017 09:08

przeczytałem i zarazem sobie wyobraziłem wątek i starość jest w pewnych sytuacjach okropna czasami krzesło pod gruszą czy ławeczka jest dłonią śmierci)))pozdrawiam

wrzesień 19, 2017 08:55

prosto, uderzająco prosto udał Ci się ten tekst. porusza. pozdrawiam serdecznie

wrzesień 18, 2017 22:46

Chyba prostota dobrze zrobiłe temu tekstowi, bo, niby oczywisty, ale jednak nie. To nie od razu widać, ale w tym jego siła.
Pozdrawiam ;)

wrzesień 18, 2017 19:46

Renato, Twoja przyjemność jest moją przyjemnością. Dziękuję.

Zingara, dziękuję, to dobry znak.

Tomek, cóż mogę powiedzieć … dziękuję za czytanie.

Oj, Paweł, Paweł! Kiedyś napisałam Ci, że niestety nie nadajemy na tych samych falach - ale nie ma problemu, ( i tu Twoje "spoko"). Proponuję, nie czytać moich gniotów zaoszczędzisz czasu, który dzisiaj jest jakże drogocenny (dla wszystkich)

Bez wyjątków wszystkim bardzo dziękuję za pozostawiony ślad i pozdrawiam.

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

wrzesień 18, 2017 10:58

Gniot.

wrzesień 18, 2017 08:36

czytam o kochającej rodzince do czasu odziedziczenia spadku.
Bardzo życiowe.
Pozdrawiam.

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-32-3

wrzesień 17, 2017 22:24

wiesz Joasiu? zamyśliłam się... dobrej nocy i dziękuję

Konto usunięte

2-3

wrzesień 17, 2017 22:20

Przeczytałam z przyjemnością :-)

wrzesień 17, 2017 21:47

Ada, dziękuję,
nie mogę! ale "swymi" zamienię na "swoimi", żeby lepiej brzmiało,
przecież to są tylko jej, jej ukochane, przecież "aż tyle" jej zostało - no nie mogę, nie mogę pozbawić starowinki,
miłości.

Pozdrawiam :)

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

wrzesień 17, 2017 21:30

W prostocie przekazu kryje się tragedia.
Z drugiego wersu zabrałabym 'swymi'. Pozdrawiam:)