Agnieszko, tak, jest smutny - dziękuję za wizytę.

Paweł, może powinnam zmienić tytuł (bo z tym często mam problem) a że z tych zminiaturowanych, czasem tak mam, czasem tak lubię,
czasem nie powinno się więcej…
Mimo, że nie czujesz tej formy, to bardzo dobrze czujesz słowa w niej zawarte, co
świadczy trafny komentarz -
dziękuję
i
pozdrawiam Was serdecznie

Poza tym jak dla mnie, to za mało, trochę jak depesza, sms. Nie czuję zbytnio takiej formy, nie jestem w stanie wczuć się w ten dramat. Rozumiem że miało byś skondensowane, ale jakoś nie chwyta mnie. No i czy jego zwycięstwo? Zależy jak na to patrzeć, może ktoś chciał odejść na własnych warunkach zamiast patrzeć jak go po kawałku odejmują.

Tytuł jest ze znakiem zapytania, czyli rozumiem ma być bez ocen, pod rozwagę każdemu, a koniec taki kategoryczny i z oceną: jego zwycięstwo.

Bardzo smutny :(

chyba że chodzi o osobę chorą na raka, wszedł po cichu, właśnie takim malym palcem, a odjęli (operacja/) więcej

zrozumialam niestety tylko klamkę :(

Jest dobrze Joasiu. Dajesz do myślenia. To ja dziękuję:)

Imre,
tekst jak tekst – zwyczajny (wiele takich)
ale po Twoim komentarzu poczułam jego wielkowymiarowość, za co dziękuję Ci i pozdrawiam.

Mam dwojaki obraz
- o człowieku z wyrokiem (niekoniecznie karnym) słabym psychicznie którego jedyne wyjście to "wziąść sprawy w swoje ręce"

- o molestowanie, gwałcie... czy jest na to jakieś lekarstwo? Dochodzi do aktów po cichu, po cichu cierpią poszkodowani/poszkodowane... szukają wyjścia...


Dziękuję Joasiu za Twoje szczere pokazywanie świata

Pozdrawiam

Leszku,
zawsze piszę zwyczajnie i prosto
o tak:
choroba Buergera → nienasycona → niestety †

Przepraszam, że nie pośmieję się
ale za to bardzo podziękuję za odwiedziny i ślad.

Serdecznie pozdrawiam Przyjacielu



Krytyku!
a niby gdzie?

Pozdrawiam



Paweł,
tragedia ?
hmm

„Paweł Artomiuk dodała publikację…
Paweł Artomiuk skomentowała…”

winy Redakcji na pewno tu nie widzę, więc
popraw sobie (w profilu)
bo może być ”tragedia” jak Cię wezmą za kobietę
i to wcale nie złośliwość!!!

Pozdrawiam



Lu*
dziękuję
na Ciebie zawsze można liczyć

Pozdrawiam pięknie



ps. dodam tylko, że ten tekst na Poemie był nominowany na wiersz miesiąca, bodajże w 2015 roku, nie pamiętam miesiąca ale jak ktoś zapyta, poszukam link.