Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript, który jest wymagany aby wygodnie korzystać ze wszystkich funkcji naszego serwisu. Proponujemy, abyś zaktualizował/zaktualizowała Twoją przeglądarkę na nowocześniejszą, na przykład Google Chrome lub Operę Oczywiście jeśli nie chcesz zaktualizować swojej przeglądarki, nie zmuszamy Cię do tego, nadal możesz przeglądać bez większych problemów nasze zasoby.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Mister D.

Weak-end czyli słaby-koniec

W poniedziałek zmywał z twarzy resztki kaca,
przełykał chleb szary, czekała go praca
jak wielka żarłoczna stalowa pijawka,
i nucił wciąż refren męczący jak czkawka:

- kiedyś to zrobię,
jak świat jeszcze potrwa
a ja się dorobię,
to rzucę to wszystko,
ot tak!

Rozpuszczał go ulic szum szary i tłumny
i wbijał się w tramwaj podobny do trumny,
przez pięć dni w tygodniu, do zachodu słońca,
od słabego-końca do słabego-końca:

- kiedyś to zrobię,
jak świat jeszcze potrwa
a ja się dorobię,
to rzucę to wszystko,
ot tak!

Słodko kwaśna woń porażki o poranku,
niedzielny wyrzut sobotniego melanżu
prosto z żołądka i skacowana drzemka,
z oddali nadjeżdża już czarna ósemka.

- kiedyś to zrobię,
jak świat jeszcze potrwa
a ja się dorobię,
to rzucę to wszystko,
ot tak!