Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

czasem poezja staje w gardle

i rzygam znów fusami z kawy

błękitu nieba chłodną barwę

niedostrzegalnie zjadły słowa

 

rzygam poezją stada bogów

każdy przez siebie naznaczony

kiedy zostawi kropkę w progu

wielką jak On i nieskończoną


ave ego!

grafo mania

nadużywać

się

 

tutaj zgubiłem swoją lyrę

poszybowała. Czas to ciemność

skręcił tak nagle w twarde drzewo

rzeźbiony Bóg mój stracił wierność


siedzę w słońca gównie nie słucham

teraz teksty piszę na sucho:

...krążek, złoty krążek

na palec twój włożę...

Ilość odsłon: 3723

Komentarze

Konto usunięte

2-42-4

październik 08, 2017 09:42

Julio Cortazar Gra w klasy?
Może? Hm?

październik 08, 2017 01:21

Nie zachwyca.

Konto usunięte

2-42-4

październik 07, 2017 23:52

Nad używać Się?
O, to jest dobre. Albo się
:) okropne to napisałeś, popsute ego?'

październik 07, 2017 21:12

Równy dziewięcio… i rymy, nono. no nie jest źle :)
ale od „siedzę w słońca gównie” nie dociera :(

Tomku, pozdrawiam

Konto usunięte

2-32-3

październik 07, 2017 17:15

Hmmmm a miało być romantycznie? :-)

październik 07, 2017 17:08

poprawiam

Konto usunięte

2-5

październik 07, 2017 14:58

i masz bazę do dopracowania . usystematyzuj to. podoba mi się ale jak gubisz forme z poczatku to zaczyna być kiczyk a miał być? dobry txt który gubisz brakiem dyscypliny.

Konto usunięte

2-3

październik 07, 2017 12:33

Dla mnie to jeden z lepszych twoich kawałków.
...ten krążek, złoty krążek...
Też lubię taką muzę.

Konto usunięte

2-32-32-3

październik 07, 2017 12:13

Zapowiadało się na niezły rymowaniec.......tymczasem "tutaj zgubiłem swoją lyrę" i dalej to już takie kruszywo skalne.

październik 07, 2017 11:54

I...?