Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

czasem poezja staje w gardle

i rzygam znów fusami z kawy

błękitu nieba chłodną barwę

niedostrzegalnie zjadły słowa

 

rzygam poezją stada bogów

każdy przez siebie naznaczony

kiedy zostawi kropkę w progu

wielką jak On i nieskończoną


ave ego!

grafo mania

nadużywać

się

 

tutaj zgubiłem swoją lyrę

poszybowała. Czas to ciemność

skręcił tak nagle w twarde drzewo

rzeźbiony Bóg mój stracił wierność


siedzę w słońca gównie nie słucham

teraz teksty piszę na sucho:

...krążek, złoty krążek

na palec twój włożę...

Ilość odsłon: 3722

Komentarze

Konto usunięte

2-5

październik 07, 2017 09:30

5 wers czy niezbędny?

Konto usunięte

2-5

październik 07, 2017 09:29

nie bardzo wiem po co gubisz rym

październik 07, 2017 08:58

No powiem Ci, że jest coś w tym tekście... na pewno czuć tym razem dystans autora, a to zachęca do czytania. Przeczytam jeszcze raz. Pozdrawiam