Janusz, gdzie tutaj absurd? Toż to samo życie ;-)

lubię absurdalne teksty uczą czegoś
pierwsze dwa wersy są przykładem
czasami smak i zapach dłużej pamiętamy niż fotografie i sentencje które są sztywne jak kant
spodni)))pozdrawiam

Miło mi, Doroto, że chociaż wiersz zaintrygował...
Max, nie krępuj się i bierz te niedomówienia ;-)
Ciekawe przemyślenia, imre. Twoje komentarze czytam z przyjemnością, bo są często poetyckie ;-)

No tak... życie i śmierć to niekończąca się kolejka brudnych filiżanek i wiecznie niedomytego lustra. Ślady tym bardziej irytują że powstają nie wiadomo kiedy. Dzisiejsze zmywarki nie uratują nam życia chociaż skutecznie go przedłużają.

Kto wie może kiedyś zamiast albumów ze zdjęciami zmarłych będą szafy pełne wiecznie żywych wójków babć itd... bo w końcu wszyscy(? ) chcemy być wiecznie żywi a na pewno lubimy czyste naczynia i odbicia w lustrze

To jeden z tych wierszy który u Ciebie lubię. Cieszę się że do nich wracasz

Pozdrawiam

Biorę i całe niedomówienie zostawiam dla siebie.

Bardzo mi się podoba. .niie wiem czemu...po prostu zatrzymał :)

Ważne, że wiersz budzi jeszcze emocje. Dziękuję wszystkim za słowo recenzji

Słychać skrzypienie lustra i dwanaście trupów...

A mnie ta historia zatrzymała. Przeczytałam z zaciekawieniem.

Pozdrawiam.

fajny pierwszy wers

i bardzo podoba mi się klamra ze "skrzypeniem lustra", bo dla mnie to skrzypienie oznacza m.in. intensywne mycie, szorowanie, próbę dotarcia do jakiejś tajemnicy, do czegoś co ukryte, co przechowuje lustro, a więc i do naszego odbicia. tym samym poszukujemy również w sobie czegoś, co przechowujemy po przodkach; nos po dziadku, oczy po matce...
non omnis moriar

życie toczy się dalej, chociaż przy herbatce można na chwilę się zatrzymać, wrócić do przeszłości
i gdyby nie ten niefortunny "upadek książki", to by była piękna puenta.

natomist to, co spina klamra, czyli cała historia - nie podoba mi się, nie wciąga, chociaż są ładne frazy. może to kwestia zapisu, bo opowiadania lubią interpunkcję - może dlatego,

a swoją drogą - intrpukcja sama się tu pchała, ale ją zignorowałeś. szkoda.