Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

  
     okazuje się, że albumy również giną

     zostaje herbata do odgrzania pamięci

     pech chce, że wojna za wojną, wojna

     trudno tu nawet mówić o gniciu zwłok

     jak mgła unoszą się w pamięci miasta

 

     wąsy wsiąkły w błoto przemarszu

     wraz z domem spłonęły kapelusze

     Marcelina i jej dzieci to już dorosłe anioły

     Gienek z medalem od Francjozefa

     przetopiony wybuchem jakiejś miny

 

     czasem słychać skrzypienie lustra

     upadek książki lub piosenkę sowy

    służąca wnosi herbatę




Ilość odsłon: 3746

Komentarze

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

październik 14, 2017 01:03

głośno myślę

październik 14, 2017 00:54

pytasz sam siebie i sobie odpowiadasz? Arti:)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

październik 14, 2017 00:47

jeśli chodzi o ostatnią strofę
zostawiłbym samo "ktoś wnosi herbatę"

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

październik 14, 2017 00:45

czego nie rozumiem, zmarłych ze zdjęcia?

październik 14, 2017 00:41

Arti za młody jesteś - nie rozumiesz;)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

październik 14, 2017 00:34

nie chodzi o temat, a o płaskie zakończenie

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

październik 14, 2017 00:19

średnio mi się podoba

Konto usunięte

2-42-42-4

październik 13, 2017 23:31

Ciepła herbata najlepsza na wszystko a gdyby tak jeszcze z duchem :) Dobry wiersz i ta fotka świetna. Pozdrawiam.

październik 13, 2017 22:55

niczym Agatha Christie:)

Serio, to podoba mi się ten wiersz - bo już teraz wiem, jak ważne są rozmowy, dopytywania, dociekania...czas tak szybko płynie...czasami ta niewiedza boli...
pozdrawiam

Konto usunięte

2-5

październik 13, 2017 22:44

*skoczyło