Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

na jednym kamieniu można spisać historię wszystkich ludzi
kamień musi być ciepły dość płaski lekko chropowaty
pędzelek do pisania maczany w czystej wodzie

właściwie pędzel jest niepotrzebny wystarczy dowolny palec
wolę pisać wskazującym prawej ręki
wyciągam dłoń w stronę kamienia
w tej samej chwili uzmysławiam sobie
że woda też jest niepotrzebna
wystarczy wsadzić palec do ust
wilgotnym śladem podążać wzdłuż historii
zdumiewające jest to a może właśnie oczywiste
że nie należy pisać zbyt szybko
nawet tempo życia też jest zbyt…

wyciągam dłoń

to śmieszne że do wiersza wdziera się proza
listonosz przyniósł list
podpisałem
z uśmiechem podałem dwa złote niewymuszonym ...

wyciągam dłoń

tak więc konieczne jest odparowanie liter
stworzenie miejsca nowym zdaniom
na moim spacerniaku nie trzeba chodzić w kółko
chociaż wszyscy i tak kręcą się wokół swoich spraw
praca papierosy kiełbasa noc albo sen
sen albo noc kiełbasa papierosy sobota
z małym wyjątkiem na cotygodniowe klęczenie

wyciągam dłoń

a oni ubierają ziemniaki w mundurki
zrzucają kamienie w oczach jak lawiny
najcięższe głazy przetaczają przez błękity zielenie
w końcu wszystko zbrylają w …

wyciągam dłoń

drzewa zakwitają torbami foliowymi
szeleszczą nadęte pustką
dziwną ewolucją plastiku
w świecie gdzie bilet ulgowy
walczy z cierpieniem
czasami przynosi bezinteresowną ulgę
jak wilgoć naleśnika posypana cukrem
cóż mi po poezji w wypalonym mieście

wyciągam dłoń

mój pies ma właśnie nawrót padaczki
biorę go na ręce i mocno przytulam
ataki trwają wtedy dużo …

postanawiam twardo
z uporem wyciągam dłoń

tam gdzie początek zmoczył w chłodnym nurcie zmęczone końce
drogi chłopcze trwanie powoli zamienia ludzi w pył
nikt nie ściera czasu który przed tobą
za tobą już nic
wkoło wirują światy zakurzone
najdelikatniejsze powstają ze słów

wyciągam dłoń
inaczej nie umiem ...
Ilość odsłon: 4237

Komentarze

listopad 18, 2018 20:20

tam gdzie początek zmoczył w chłodnym nurcie zmęczone końce
drogi chłopcze trwanie powoli zamienia ludzi w pył
nikt nie ściera czasu który przed tobą
za tobą już nic
wkoło wirują światy zakurzone
najdelikatniejsze powstają ze słów

najbardziej pozdrawiam)))) T

listopad 18, 2018 19:57

ciekawy

Pozdr. K. :)

Konto usunięte

2-42-4

listopad 18, 2018 11:28

Przypomina mi to historię o którymś z polskich zamków z lochami, w którym ułaskawiano i uwalniano więźnia, jeśli zdołał palcem wywiercić dziurę w kamieniu. To tak na marginesie :)

Konto usunięte

2-42-4

listopad 11, 2018 09:30

To było najlepsze co przeczytałam na tym portalu, mogę sobie powiesić na lodówce?

lipiec 28, 2018 17:38

Poruszający piękny wiersz w niezwykle twórczym duchu i jakże prawdziwa jego wymowa,jednak myślę,że może dzięki takiej poezji duch miastowy ożyje,dobrze mieć tę nadzieję i upór.

listopad 17, 2017 21:00

Jeszcze tu wróciłem i jutro też będę :)

listopad 15, 2017 21:04

Bardzo mi się.

listopad 15, 2017 20:48

:)
Dziękuję Wam Poemaxowiczki i Poemaxowicze ;) za wyróżnienie, a przede wszystkim za czytanie.

Tomek.

Konto usunięte

2-32-3

listopad 15, 2017 10:34

Gratuluję! :-)

Konto usunięte

2-42-42-4

listopad 14, 2017 15:20

Użyłeś wielu słów i wyszedł dobry wiersz. Jest co poczytać. Pozdrawiam