Piękny :)

nie znam się, ale z tego, co pisałaś, to haiku w haidze ma mieć luźniejszy związek z obrazem
ten do mnie nie trafił

tak, ale i tak swietna haiga

Miałam na myśli artystycznie bezbłędny :)

Dziękuję Anno. Napis swobodny, owszem, ale musi być bezbłędny pod każdym względem :)

ładne, szkoda, że napis nie ręczny, widzę czarny napis swobodnym pędzlem

Imre, bardzo poetycko skomentowałeś :) Dziękuję :)

Niewiele trzeba by wpaść w Twój świat. Bardzo to lubię. Lubię patrzeć i przeżywać te obrazy.

Zapach rozłamanej pomarańczy jest bardzo intensywny, pobudza. Artysta wpadł może w jakąś zadumę wpatrzony w zaokno w znowszarość.
Kapie. Kapie z parapetu, ciurkiem z rynny, szyby też prawie przesiąkły.. I nagle ten zapach. Chęć by namalować jaskrawiej. Coś na przekór: to słońce wielkie i gorące zupełnie jak ona gdy wnosi talerz z pomaranczami i pyta tak nie wiedząc o niczym:chcesz? Chcę
:)
Pozdrawiam

Dziękuję Wam za komentarze :)Też jestem zadowolona z efektu i z tego,że udało się uchwycić nieoczywiste połączenie tekstu z obrazem.Często haigą nazywamy zwykłą ilustrację do haiku, a przecież rządzi się ona swomi prawami i jednak warto poszukac nieco odleglejszch, aczkolwiek prostych skojarzeń.
Technika jakiej używam, zazwycza jopiera się na akwareli, akrylu , czasem kredce, co tam pod rękę wpadnie :)

Dobrze utrafiłaś z klimatem - na zewnątrz plucha z polskim ponurym akcentem - wierzbą, a w zaciszu pomarańczka - symbol ciepełka i lata... Dobre.