Dla mnie to dialog podmiotu lirycznego ze sobą. "Mądre głowy" nie grzeszą często empatią, dla mnie to synonim maszyny wypełnionej danymi. Czytam ten wiersz, jak swego rodzaju manifest. "Jestem, jaka jestem", woła peelka. Dużo tu smutku, pokrytego radością, niekoniecznie sztuczną. Są osoby radosne w swoim smutku, wg mnie to wyższa szkoła jazdy. Ale znam kilka takich osób. Budzą we mnie szacunek, dużo większy, niż ci z "wysokim IQ", nieprzystosowanym do życia (co b. często idzie w parze). Puenta wskazuje na dziecko, chociaż mimowolnie odnajduję tam peelkę. Podoba mi się.
Pozdrawiam.

Witaj Imre, dziękuję!

Czytałem z przyjemnością

Dla mnie wiersz o kimś kto wygrał ze śmiercią. Komu "mądra głowa"- człowiek bez wiary, nie dawał szans. A tu mimo cierpienia... ona tańczy-żyje. Wiersz pisany z obserwacji... zupełnie jakby ogrodnik dał kiedyś jeszcze jedną szansę drzewu i to zakwitło znowu. A teraz ów ogrodnik zaprasza wszystkich na jego owoce:) takie cuda czasem się zdarzają:)

Pozdrawiam

Lucynko i wystarczy. Przecież na dole napisałam, że wrócę bo warto (i nawet, gdyby nie było korekty) - jest ładnie, naprawdę ładnie.
Pozdrawiam

Więcej zmienić nie potrafię, serdecznie żałuję itd. :)))

Witajcie Kochani, do Leszka już pisałam , ale chochlik zjadł zgrabny komentarz, jak znam siebie i życie nacisnęłam x zamiast "dodaj". Kto mnie zna, tego nie dziwi :) Dziękuję Leszku!

Nurio, gdybyś wiedziała, ile ja cudownych zaimków i to osobowych, wywaliłam z tego tekstu, nie mówiłabyś, ulitowałabyś się i już :) Ja co dziesięć lat piszę to od nowa :) Jest nadzieja! Dziękuję, że się odezwałaś do mnie!

Joasiu, idę rozpracować Twój komentarz. Dziękuję!

Lu* to jest bardzo ładny wiersz, pisany sercem
ale (pozwól) mam małe uwagi
„cię” zamieniłabym na *ciebie (trzecia strofa, pierwszy wers)
a potem
jeżeli przywołujesz Boga, Niebo, to nie bardzo pasuje mi tu „los”,
a, i jeszcze, „anioła” dałabym z wielkiej – tak dla konsekwencji, klimatu
Lucynko, wrócę, bo warto
i nie tylko po odpowiedź ale po to, by jeszcze raz przeczytać.
Dziękuję.

Pozdrawiam

Jest fajny klimat, taki troszkę bajkowy, ale całość tchnie nadsłowiem a już zaimków osobowych zdecydowanie za wiele.

To wspomnienie? Bardzo czułe, barwne i rzewne, tak je odbieram. Inni pewnie obszerniej skomentują, rozłożą na czynniki pierwsze, poczekam i jeszcze tu zajrzę.
Pozdrawiam