Tak się teraz zastanawiam, być może potrzebujesz znaleźć jakiś swój własny styl wypowiedzi. Masz ku temu wszelki potencjał, żeby pisać dobrze, ale wiersze nie pokazują Twojej błyskotliwości. Może chodzi o odnalezienie odpowiedniej formy? Może felietony? Może bardziej proza poetycka niż poezja?

Tak, to są pytania nad którymi muszę się zastanowić. Na pewno wkurzają mnie porównania do gimnazjalistów. Pamiętam, że miałem wtedy znacznie wyostrzoną wrażliwość. Teksty są przerobione formalnie. Z liceum są "tylko" pomysły. To wiem już teraz. Na temat relacji z czytelnikiem, to się muszę poważnie zastanowić. Jak dojdę do jakichś wniosków, nie będę ich upubliczniał.
Pozdrawiam.

Nie odbierz tego złośliwie, po prostu jako refleksję. Nie uważasz, że od czasów liceum nie poszedłeś za daleko w poezji? Co powstrzymuje Cię przez tym, żeby rozwinąć swój talent? Co się zmieniło w Twoim podejściu do pisania? Czy jesteś mniej szczery w tym co piszesz? Czy próbujesz gier z czytelnikiem? Kim jest dla Ciebie czytelnik i kim Ty jesteś dla niego tworząc swój tekst?

Nie znam odpowiedzi, ale znam pytania, a to już coś. Pozdrawiam serdecznie

Dziwna, tryskać może z tętnicy, a kapać skądkolwiek. Tekst faktycznie jest jaskrawy.
Pozdrawiam.

a mi ta tryskająca formalina nie przeszkadzała
wręcz dodawała ostrości wierszowi
a powiem, że wiersz mi się podoba

Doroto. Ta formalina dal mnie ma treść preparatu do nauki anatomii (poważnie, spłodziłem kiedyś taki tekst, był i na poemie i na poemaxie - zmieniony nieco). Formalina, jako utrwalacz? Fajne skojarzenie. Przecież to *gimbaza, wierszyk z datą pod spodem 1988. Tylko trochę podgładziłem.
Pozdrawiam.

Doroto. Ta formalina dal mnie ma treść preparatu do nauki anatomii (poważnie, spłodziłem kiedyś taki tekst, był i na poemie i na poemaxie - zmieniony nieco). Formalina, jako utrwalacz? Fajne skojarzenie. Przecież to *gimbaza, wierszyk z datą pod spodem 1988. Tylko trochę podgładziłem.
Pozdrawiam.

wiesz, Tomek...podoba mi się, choć formalina nie do końca przekonuje w tym przypadku... chociaż...utrwalanie pewnych wzorców można do niej porównać

ale np.
otwierają się nacięcia
nie ma krwi

otwiera więcej furtek

w każdym razie zatrzymałeś. pozdrawiam :)

Lu* i Joanno - dzięki. To pomysł z I klasy liceum, za mojej młodości nie było gimnazjów. Wychodzi, że to taka *gimbaza.
:)
Pozdrawiam.

„czy można pokochać drzewo?”
- odpowiem: tak, zawsze.

a strofy z tych,
przy których należy przystanąć i zamyślić się

pozdrawiam