Im straszniej tym ciekawiej ... przecież taki cukierkowy świat również powoduje mdłości
Podoba mi się wiersz :-)

Trudny temat, wg mnie dobrze podany tekst, choć nieprzyjemny w wydzwieku. Taka seria 18+. Pozdrawiam serdecznie

Mandarynku-to nadal ta sama ulicą, tylko czasy, niestety, się zmieniły.

Joanna d-m- przemyślę :) Może za jakiś czas uda mi się rozwinąć temat. Dziękuję za odwiedziny :)

Januszu, dziękuję za zerknięcie i zostawienie śladu :)

Marsie :) Czekam na dzień, w którym uda mi się, zatrzymać Cię przy swoim tekście bardziej pozytywnie.
Może w końcu, kiedyś, się uda. Będę próbować :)

Lu*, dziękuję :)

Leszku, tak, to stara ulica, mająca swoją własną historię, którą odczuwa się w każdym kroku. Dziękuję za zatrzymanie się na chwilę :)

Jakiś opis jest, ale brak liryki. Poza tym prozaiczna nuda. Problemy z przekazem.

ŁódŹ się stoczyła ale nie wiersz ,,jest bardzo wyrazisty

Gdyby rozwinąć i dać w prozaiczne, myślę, że wówczas zaczytałabym się.

Pozdrawiam

To musi być stara dzielnica, ma swój urok, wiersz też.
Pozdrawiam

jednak wolę utwór "kochankowie z ulicy kamiennej'.

Zapamiętam, na pewno! Choć biegam innymi ścieżkami.

Dziękuję za odwiedziny.
Wyblakły ślad kredy na chodniku był dla mnie jak jedna z warstw celuloidu.
Na tej ulicy i wielu innych bawią się przecież dzieci, które za chwilę , być może, skryją się w bramach. Zamienią się miejscami z dorosłymi, których cień zostanie obrysowany kredą.
Jeden spacer prawie dawno temu, a zapadł w pamięć.
Pozdrawiam