Wprawdzie mocno osadzony w "babskości", ale metaforyka nienachalna i rzeczywiście budzi wrażliwość. Pozdrawiam serdecznie ;-)

Dziękuję Ewo. Dzięki Ula :) pozdrawiam

Piękny wiersz, świetne metafory i kto powiedział że kobiety nie potrafią?

Chyba tylko kobieta potrafi tak subtelnie, a zarazem mocno nakreślić wrażliwość.
Dla mnie ten wiersz to najpierw koniec, a potem początek czegoś pięknego.

i wesel zabrzmią pęknięte dzwony... coś się odrodzi na nowo.
Ukłony:))

aidegaart, ten fragment mi się ten podoba, bo ma dwa wymiary, fizjologiczny i duchowy. co do czerwieni krwi - rdza ma rdzawy kolor, bardzo intensywny, obraz, że zbroczy się świeżą krwią, o jasnym kolorze jest dla mnie jakoś żywy i plastyczny. dzięki!

alos, stocznia, ponieważ mieszkam w portowym mieście, a stocznie to serce tego miasta. w sumie nawet kulturowe, są tutaj kluby, w ktorych tętni życie towarzysko-muzyczne. dzięki za wyorozumiałość, co do mojej egzaltacji. każdy ma jakiegoś fisia. :)

Podniosły mocno nastrój,
trochę na granicy egzaltacji,
ale daje radę. końcówka
szczególnie ładna.

Nie wiem tylko co tutaj robi
element marynistyczny "stoczniowa
rdza" nie bardzo pasuje do klimatu
wiersza;)

"kiedy wzdłuż piersi podążać będą
armie hunów aż do ich uwolnienia" - to misie podoba bardzo.
"czerwienia krwi" powiadasz..a moze byc inna? gdyby byla inna, wtedy mozna dopowiedziec, na przyklad "czernia krwi", "kirem krwi" albo something like this.
poza tym, fajny
Pozdrawiam i zycze wspanialego 2018

Cóż, inne gusta.

bosz. poetyckapapka. straszne - dla mnie

Dziękuję mgło. :) zawsze jesteś mile widziana.