marek, biorąc pod uwagę, że długo mnie "tępiłeś", to nie powiem, miło usłyszeć coś pochlebnego : )

mglista, dzięki, miło mi ;)

mglista, dzięki, miło mi ;)

w sensie, wld*
sory, założyłem, że "weronika" podświadomie,

weronika, hm, to mi gwoździa zabiłaś, bo w sumie z tym rogiem chodziło o zakręt, a człowiek ma tendencję do iść na łatwiznę, dlatego "wybieram proste drogi"

ale ogólnie to dzięki, bo może taki "misz masz" trochę wyszedł, ale miło, że podobna się moment ze zmyślonym fragmentem, bo w nim faktycznie, trochę sobie pofolgowałem, ale nie na tyle, by wypaść z toru ;)

ale chyba fakt, za dużo powiedziałem, żeby przekaz był konkretny,

dzięki za sugestie :)

Całkiem nieźle, a już bardzo dobrze, czytając "Słowa są (...) głodne dotyku ust". Cześć

Mgliste klimaty :-) wiersz bardzo dobry
Przepraszam nie potrafię pisać merytorycznych komentarzy :-) przeczytałam z przyjemnością :-)

za gęsto, bo gęsta mgła :) hej, chyba nie czytał innych Twoich :)
zanim inni, to powiem tylko, że nie jestem przekonana do tego "rogu", on jest jakby z innej bajki. we mgle przerażająca jest cała przestrzeń, całe kłebowisko, wszystko.

brakuje mi czegoś, co uruchomi konkretny mechanizm i doprowadzi do zmiany stanu skupienia.
po cholerę znowu szukasz śmierci?
lepiej poszukaj sklepu mięsnego! ;)


ładny jesteś tylko jako zmyslony fragment opowieści;
w tej mgle, w tym śnie...

w sumie to takietrochęhaiku, więc poemax się tym zaopiekuje.

ale doceniam powściągliwość :)

Mam niejasne skojarzenie z nocą, z wyludnionym miastem.
Pozdrawiam

hm, może faktycznie, dzięki za opinię, pozdr