Rozmowy ze samym sobą - neverending story. Najgorsze, że sami siebie nie słuchamy.
Ładnie i elegancko napisane.
Ukłony dla autorki

Bardzo mi się podoba sposób budowania tego obrazu... dobry, zatrzymujący wiersz. Pozdrawiam :)

Ten wiersz, i tamten poprzedni w innych klimatach, niż poprzednie, tu publikowane od chwili. Żyją subtelnymi zakamarkami, jak coś z kieszeni, no właśnie nie z torebki, i nie z kapelusza, i czyta się też dobrze, nawet półszeptem.
Fajny wiersz :)

Wróciłem do wiersza, przeczytałem uważniej...
Smutny.
I ładny.
Pozdrawiam.

dziękuję za odpowiedz. niestety, nie zgodzę się z tym argumentem. też serdecznie pozdrawiam

Szanowna autorko, przy takim podziale na wersy, gdyby ktoś miał wiersz przeczytać po raz pierwszy, z pewnością źle rozłoży akcent i pogubi się w intonacji. Pozdrawiam serdecznie

Tytuł już bardzo wymowny
i treść głęboka, szczególnie nie pomijając kota.
Dobry to wiersz.

Pozdrawiam

pięknie dziękuję za Wasze komentarze. wiele serdecznosci przesyłam :)

ps. m a r s proponuję, żebyś przeczytał wiersz na głos, miłego!

Treść z ładunkiem liryki - to może się podobać. Natomiast z wersyfikacją zgodzić się trudno, no bo jaki ma sens dzielenie zdań w połowie, i to w momencie dość niefortunnym np. "...dużo//tańsze od duńskich" - czemu dzielisz utarty zwrot na połowę; albo "nie potrafisz//wziąć się w garść"... nawet tu brak jakiejś zgrabnej przerzutni. Owszem, można wszystko wytłumaczyć licentią poeticą, ale wolałbym przeczytać mądre wytłumaczenie ;-)

Puenta bardzo na plus