Wędrujemy po meandrach nocy, by dojść, dojechać do celu. Czasem bez rozkładu... bo po co? Jak wilga, ptak płochliwy, rzadko schodzący na ziemię.
Ukłony dla autora

Lirycznie ... :) Na tak !

mandarynek: dzięki, ale nie. pozdrawiam

napisany od czapy, 2 strofa szczególnie, nie lepiej logicznie

wyobraź sobie ślepotę tak głuchą jak
nasza rozmowa przy kawie nad ranem

odnogi nocy są koszmarne, proponuję

późnej noc w którą chcę powrócić
pierwszym lub ostatnim tramwajem w tym mieście

"do najlżejszej kropli potu"- to taki bardzo rozszerzony ozdobnik ? czemu służy ? to tyle marudzenia, gdyby zachować logikę i uprościć byłby wiersz.

Leszek: no i masz! zmieniam i dziękuję.
Tomek: a no jakoś tak...
pozdrawiam

"Po tamtej stronie brzegu" jakoś mi nie pasi, wszak brzeg ma tylko jedną stronę co innego np. rzeka lub staw, reszta poetycka i przemawia jak trzeba.
Pozdrawiam

Smutne, oj smutne. Czy te *odnogi nocy dokądś prowadzą? Do rozkładu?
Pozdrawiam

racja! nie bylem pewnie, czy wstawic interpunkcje czy nie, tak wiec znak zapytania wywalam.
ta zbitka znaczeniowa (myslalem, ze to fajne, ale widze teraz, ze nie).
dziekuje

dotyczące zwrotu "na zawołanie przywołującym".
Piękny, liryczne tekst z łaądną puentą.

Podzielam wątpliwości Nurii.