Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Miasto

przez które bez przerwy czułem lęk

nareszcie upada

 

kładą się domy

jeden po drugim

słyszę wędrujący gruz

ostatnie krzyki maszyn

cudowny płacz ludzi

 

po chwili już tylko

własny oddech

poczucie ciemności

ciszę

 

znowu mogę oddać się gniciu

w trochę lepszym nastroju

Ilość odsłon: 1124

Komentarze

luty 26, 2018 11:13

Dzięki za wgląd i komentarze :)

Konto usunięte

2-22-22-22-22-22-22-22-22-2

luty 25, 2018 11:15

tak... to jest ciekawe

luty 20, 2018 20:45

A może to wszystko imaginacja?

luty 20, 2018 17:07

Trochę groteskowe -:) ale fajne,takie prawdziwe -:)
W pełnej ciszy, można wiele...
Pozdrawiam autora!

luty 20, 2018 14:41

Nie miałem zamiaru nikogo szokować.

Dzięki za odwiedziny i komentarze pod tekstem.

luty 19, 2018 23:21

Moim zdaniem jest w tym etyka. I wiersz nie jest zły. Tylko tytuł jest za banalny - proszę się strudzić, a będą konsekwencję...

luty 19, 2018 15:17

Trochę z pogranicza jakiegoś zaburzenia psychicznego, trudno sensownie komentować taki wiersz. Osobiście, nie lubię tekstów, które są obliczone na efekt, a co gorsza, na wywołanie przerażenia u czytającego. Wolę te napisane słabiej, ale z kawałkiem "serca".

Może innym się spodoba. Pozdrawiam