Bywają.

Odbicia bywają różne.

Każden i tak siebie zobaczy.

No widać nawet więcej -:)

Człowiek wilk tak jakby umierał dla społeczeństwa, można tak to nazwać. Ale interpretacje dowolne.

Można jeszcze porównać do natchodzącego kanibalizmu. Darwinizm w drugą stronę - antyspołeczny.

Nie wiadomo co gorsze: ludzkie zezwierzęcenie, czy zwierzęce zczłowieczenie. Co do śmierci i powtórnych narodzin, to fajny trop. Człowiek zamieniający się w zwierzę tak jakby znosi granicę między sobą a światem natury, znosi kosmos kultury w której żyje, wraca jakby na powrót do chaosu, można tak to czytać. Jest to rodzaj rytualnej śmierci, po której następują ponowne narodziny, kiedy człowiek na powrót wyłania się z chaosu i żyje na sposób ludzki, w kulturze. W naszej kulturze taką funkcję pełni chrzest, w innych były to rytualne orgie, kiedy znoszono bariery społeczne i każdy robił to z każdym. Pozdrawiam.

Jeszcze raz Paweł
wracam
bo
widzę tu ludzkie zezwięrzęcenie (ten jest niebezpiecznie pochyływ stosunku do poprzedniego)
może nas czeka (niedajboże zagłada)
powrót
do kamienia łupanego!

to jak śmierć i powtórne narodziny

Albo wilkołaczyca, jak komu lepiej. Pozdrawiam.

wilko łak )))wow