Świetlicki motorem?
Pozdrawiam.

Jest niezła materia.
Przydała by się chwila poświęcona na edycję. I finał z przytupem :-)
Wtedy chętnie wrócę

pierwszy wers jest bardzo niefortunny, bo wygląda, że będzie o jakiejś babce dwóch wujków, która jest zarazem ciotką, a potem liczba mnoga czasownika "potrafili" robi mi "O-o!".
I muszę się ocknąć i zaczynać od nowa

nawiązanie do Tuwima - dwa grzyby w barszczu
albo bym zostawiła Tuwima, albo czterdzieści wagonów (a najchętniej i jedno i drugie ad koszszsz)
cały drugi dystych bym szurnęła w ten kosz nawet
i trzeci zacząłby się"
wąskotorowe horyzonty dziadka poszerzał ojciec

potem jest "o niebo lepiej"
zapewne za sprawą ojca, który w tym śnie objaśnił drogę :)

no i wszystko mi się posypało, bo teraz cały nędzny początek ma sens, doprowadza do ojca - semafora

pozdry

To jest bez wątpienia dobry wiersz.
Co mi przeszkadza, to kolejne, pojawiające się osoby,
tzn.
babka, wujkowie, ciotka ...
dziadek ...
ojciec ...
matka ...
Może wprowadzić ich do akcji bez tych cięć.
Pozdrawiam.

Dziękuję wam za przeczytanie i wyrażenie zdania, wszystkie sugestie wezmę pod uwagę

Ładnie poprowadzone wspomnienia, bo dzieciństwo ma się tylko jedno.
Pozdrawiam

Bardzo dobry wiersz
Może tylko za marsem zmieniłabym na (recytował)
Pozdrawiam serdecznie

Dobry.

Trochę gawędziarski, ale z pomysłami - za to plus. Zamiast "intonował" dałbym jednak "recytował". Na końcu tekstu inicjały nie są konieczne, bo autor jest podany na początku. Co do tytułu, to można by jednak coś wymyślić...

Świetny. Podziwiam.