Ula fajnie, że wpadłaś, dziękuję.

Są takie miejsca, gdzie czas się zatrzymał. Okna skrzydlate i wałki ocieplające związane kolorową wstążką. I sztuczne kwiaty z ubiegłego wieku. Miejsca często zamieszkane przez Matuzalema. Ładnie oddałaś klimat pod jej obronę.
Ukłony dla Autorki

szczerze już chyba z tysiąc razy zmieniałam ostatnią strofoidę i ciągle coś nie pasi. Pozdrawiam.

Początek lepszy od końcówki.

Leszku, właśnie tak...codziennie mijam ten dom z figurką matki boskiej w szczycie (za szkłem)...stare miesza się z nowym...zatrzymuje stare.Dzięki za wgląd.Pozdrawiam.

Są takie dzielnice w których jakby się czas zatrzymał, kiedyś tam kwitło życie dzisiaj wegetacja i te matki boskie zakurzone, zaniedbane.
Aż przyjdzie buldożer i wszystko wyrówna, będzie nowe.
Pozdrawiam

Wiesz, w pierwszej wersji zaczęłam ten wiersz-nie wiersz od "zachwycają mnie te domy" ...tak stare nadgryzione zębem czasu mają w sobie tyle poezji, ale pewnie nie umiem tego nazwać.
Matko boska - to chyba nie jest jakoś wyjątkowo dramatyczny apel? raczej wyraz bezradności, pogodzenia z losem. Pozdrawiam.

To co opisujesz , to naturalna kolej rzeczy i konieczność a Ty przywołujesz matkę boską by zatrzymała postęp i to tam, gdzie jest on musem.
Chyba, że Ciebie źle zrozumiałem.
Pozdrawiam.

Zenonie co buduje pompatyczność tego wiersza, czy powszechnie stosowane kolokwializmy, na które wskazuje Marcin?

Pompatyczny wiersz i tytuł na słaby temat. Dużo rekwizytów: domy, figurka matki boskiej, elewacja, dziura w ścianie, ptaki, butelki, zwęglone resztki, stół, kąty, pies, krew, kości, mrówki, ślady, ogon, buldożer, sąsiad, drzwi, cegły. Pozdrawiam.