nie podoba mi się forma, pasuje do tytułu o co się nie modlę.
temat tytułu bardzo mi się podoba,

pozdrawiam

braku adresata daj nam miłość
bo jedynie bez niej potrafimy żyć

braku adresata daj nam miłość
bo jedynie bez niej potrafimy żyć

Milo, Twój komentarz przypomniał mi taki piękny utwór:
Jeżeli nie umiesz modlić się słowami,
Nie rozdzieraj szat
Ani głowy nie posypuj popiołem,
Ale módl się tak, jak umiesz,
Bez słów, jak drzewa, jak trawy, jak morza,
które również zmawiają modlitwę bez słów.

Słowa są nieporadne, zawodne.
Nieokreślone i nieokreślające.
Są rozczarowaniem. Bolesna omylnością.
Módl się zatem bez słów,
Jak drzewo, jak trawa, jak morze.
(Roman Brandstaetter - Modlitwa bez słów)

Ula dziękuję za piękne słowa, ukłony dla Ciebie.

Pozdrawiam wszystkich czytających <3

Przyjmuję wyjaśnienia jako przekonujące. Z wiarą właśnie jest tak, że im bardziej stajemy się mądrzejsi, tym wiara w coś-tam jest nam mniej potrzebna - od tego jest rozum.

Mars. To, że peel nie modli się o wiarę, to nie znaczy, że jej w ogóle nie ma. Przecież może jej mieć odrobinę, i ma, w dodatku słabej jakości jak sam twierdzi. OK, pisałam ten wiersz kiedy czułam, że, jak to się mówi, "Bóg mnie opuścił", zazdroszcząc tym, którzy wciąż chodzą do kościoła i daje im to radość i wewnętrzny spokój. Dla mnie w pewnym momencie straciło to sens, umysł racjonalny podpowiadał mi, że wiara w Boga to bajka dla dzieci, a jednocześnie tęskniłam za nią choć czułam, że utraciłam coś bezpowrotnie. W zamian zaczęłam interesować się rozwojem duchowym, ostatnio nawet przeczytałam, że wiara jest dla tych, którzy boją się piekła, a duchowość dla tych, którzy już tam byli... Już lepiej nie umiem wyjaśnić, co autor miał na myśli ;)

nie wiem, kto się modli...
ten, który robi swoje tak, by nie krzywdzić innych
czy ten, który gębę pełną boskich uniesień wyciera sobie cudzą krzywdą.

autor nie dał odbiorcy przestrzeni, poprowadził od a do z, a po drodze czai się tyle możliwości.

Dzień dobry
Każdy ma w sobie nieprzeniknione bogactwa nadziei. Codziennie odkrywamy nowe pragnienia. Modlitwa to właśnie te pragnienia, a nie wyświechtane regułki. W nadziei mamy pod dostatkiem bogactwa i miłości, szczęścia i zdrowia, spokoju i mądrości. Wiara to tylko jeszcze jeden zmysł obudzony ze strachu przed nieznanym.
Ukłony dla Autorki. Pozdrawiam

No pewnie, po co się modlić, lepiej się zająć codziennymi sprawami, przecież są niezbędne.
A nadzieję może mieć zupełnie niewierzący (religijnie), na przykład na wygranie w LOTTO, prawdopodobieństwo jest matematycznie wyliczalne.
Pozdrawiam

Zbyt to wszystko oczywiste i wyliczankowe. Dwie ostatnie strofoidy są w sprzeczności - 1sza to brak wiary i nawet się o nią nie modlę, 2ga tto przyznanie sie do słabej wiary. Z tą nadzieją to trochę wyszło banalnie, bo wiadomo, czyją jest matką ;-) Pozdrowienia