Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Sąsiadka Mościckiego

jesienna wierszoza

zima nie dała wytchnienia. 
zmarznięte zawiązki położyły 
na łopatki późniejsze plony. 

nie wiadomo, kiedy przyszło lato. 
deszcz, deszcz, deszcz. brak witamin. 
janka też jakaś taka wyjałowiona. deszcz, deszcz. 

spadają liście. włosy kładą się dywanem 
na ubraniach, w sypialni, na stole, czepiają ust. 
dziewczyny opowiadają o gwałtach. 

janka drwi. jej to nie spotkało. niczym soczyste, 

prawdziwe jabłko, bez zbędnych dodatków, z piegami i brunatnymi korytarzami. 

nadgryź. jest podobna do mnie. możesz się pomylić.

Październik, 2017

Ilość odsłon: 2686

Komentarze

Lena Pelowska

2-52-5

maj 09, 2018 13:24

2 i 3 wers mi nieco szwankuje. można je usunąć?

trochę szorstko, sucho. wiem, że pewnie tak miało być, ale to zubożyło treść. przedostatni wers, również wchodzi jakąś fałszywą nutą. poza tym - na plus

Tomek

2-5

maj 09, 2018 12:32

Ale bardziej rak.

Tomek

2-5

maj 09, 2018 12:31

Jedno i drugie w sensie metaforycznym. Tak samo zżera.
Pozdrawiam.

Sąsiadka Mościckiego

2-5

maj 09, 2018 09:56

Tomku, na pewno nie płód ani rak, chyba że taki w sensie metaforycznym

Tomek

2-5

maj 09, 2018 06:51

Cototo ten *robak? dziecko, płód? Dla mnie kobieta może być wyżerana albo przez ciążę albo przez raka.
Bardzo ładnie płynie wiersz. Melodyka. Jeden, uważam, z lepszych twoich publikowanych tutaj.
Pozdrawiam.