Czy to przez czarnych włosów stal,

Co się we wszystkie oczy wwierca,

Aktorce o gołębim sercu

Los pisze rolę femme fatale?

A może to przez światła lamp

– Nie, tylko jedna mrok rozświetla –

Z aktorki tak po ludzku ciepłej

Wyłania się na scenie wamp?

Potem papieros, potem stock,

Za kulisami, na imprezie…

Języki mielą ile wlezie,

Znów zbyt odważny widzą krok

I powtarzają wciąż i wciąż,

I nikt nikogo nie oświeci,

Że pozostały w domu dzieci,

A przede wszystkim został mąż,

A ona chciałaby nie tak,

A ona chciałaby normalnie,

Być może nudno i banalnie,

Lecz w tym jest przecież życia smak.

Co ludzie zwykli brać za szał,

Ja w taki sposób czytać wolę:

Kto raz się wpisał w jakąś rolę,

Ten ją już zawsze będzie grał.