Żebrak grafoman

te pokoje

* * *

te pokoje
do których zagląda żółty łeb latarni
są na wymarciu

te pokoje
z których wychodzą cztery ściany
by nigdy nie wrócić

w tych pokojach
czterdziestoletni chłopcy
nachyleni pod siwiejącą lampą
w bezsenne noce
spowiadają się
kartce papieru
wydając życie
za Małe
zawsze za Małe

nie zostawiajcie ich samych
z samotnością
z kartką
z ołówkiem-
śmiesznym sztyletem Hamleta

Ilość odsłon: 1088

Żebrak grafoman

2-3 2-3

lipiec 10, 2018 22:59

Dziękuję za opinie i uwagi. Zastanowię się nad enterami. Pozdrawiam

Sąsiadka Mościckiego

2-5

lipiec 10, 2018 19:07

tekst nie przechodzi obojętnie:)
pozdrawiam

PS "nie zostawiajcie ich samych itd." - to bym usunęła, a skończyła tak: wydając życie za małe zawsze za małe z ołówkiem - śmiesznym sztyletem Hamleta:)

Tomek

2-5

lipiec 10, 2018 09:52

Smutny tekst i dość prawdziwy. Entery na końcu nie dziwią, bo rośnie napięcie wiersza. Wprawdzie sam bym to inaczej napisał, ale nie jestem biegły w wersyfikacji.
Biorę, co jest.
Pozdrawiam.

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

lipiec 09, 2018 23:12

Tekst na tyle dobry, że warto nad nim popracować, a konkretnie nad wersyfikacją. Pod koniec zbyt szalejesz enterami. Pozdrawiam

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Żebrak grafoman

te pokoje

Komentarze